Οκτώβρης Σαλονίκη, βαρδάρης και βροχή
ζωή με δεκανίκι, καρδιά σε φυλακή
Οκτώβρης Σαλονίκη και νύχτα στο Ντεπό
γυρεύω ένα στέκι να μπω και να μη βγω.
Σε ποια καρδιά, σε ποια αγκαλιά
κουράγιο λίγο να ζητήσω
χωρίς εσένα που αγαπώ
μόνος πώς να προχωρήσω
ζωή καινούργια για ν’ αρχίσω.
Γενάρης στην Αθήνα, τα μάτια σου ζητώ
τι γίναν όλα εκείνα τα τόσα `’σ’ αγαπώ”
Γενάρης στην Αθήνα δεν είσαι πουθενά
και είναι η Ομόνοια σκληρή σαν ξενιτιά.
Σε ποια καρδιά, σε ποια αγκαλιά
κουράγιο λίγο να ζητήσω
χωρίς εσένα που αγαπώ
μόνος πώς να προχωρήσω
ζωή καινούργια για ν’ αρχίσω.
|
Októvris Saloníki, vardáris ke vrochí
zoí me dekaníki, kardiá se filakí
Októvris Saloníki ke níchta sto Ntepó
girevo éna stéki na bo ke na mi vgo.
Se pia kardiá, se pia agkaliá
kurágio lígo na zitíso
chorís eséna pu agapó
mónos pós na prochoríso
zoí kenurgia gia n’ archíso.
Genáris stin Athína, ta mátia su zitó
ti ginan óla ekina ta tósa `’s’ agapó”
Genáris stin Athína den ise puthená
ke ine i Omónia sklirí san ksenitiá.
Se pia kardiá, se pia agkaliá
kurágio lígo na zitíso
chorís eséna pu agapó
mónos pós na prochoríso
zoí kenurgia gia n’ archíso.
|