Φίλε κι αδερφέ μου, αν τη συναντήσεις,
να της πεις πως δεν αντέχω πια,
πες της, μ’ έχει κάνει χίλια δυο κομμάτια,
κι όλα αυτά για εκείνη, για τα δυο της μάτια.
Να της πεις, ακόμα, μ’ έχει κάνει λιώμα,
φωνάζω, πίνω, σπάω σαν τρελός,
θέλω να πεθάνω, μόνος τι να κάνω,
μ’ έχει φάει ο δικός της χωρισμός.
Φίλε κι αδερφέ μου, αν τη συναντήσεις,
να της πεις, δεν είμαι πια καλά,
πες της, μ’ έχει κάνει χίλια δυο κομμάτια,
κι όλα αυτά για εκείνη, για τα δυο της μάτια.
Να της πεις, ακόμα, μ’ έχει κάνει λιώμα,
φωνάζω, πίνω, σπάω σαν τρελός,
θέλω να πεθάνω, μόνος τι να κάνω,
μ’ έχει φάει ο δικός της χωρισμός.
|
Fíle ki aderfé mu, an ti sinantísis,
na tis pis pos den antécho pia,
pes tis, m’ échi káni chília dio kommátia,
ki óla aftá gia ekini, gia ta dio tis mátia.
Na tis pis, akóma, m’ échi káni lióma,
fonázo, píno, spáo san trelós,
thélo na petháno, mónos ti na káno,
m’ échi fái o dikós tis chorismós.
Fíle ki aderfé mu, an ti sinantísis,
na tis pis, den ime pia kalá,
pes tis, m’ échi káni chília dio kommátia,
ki óla aftá gia ekini, gia ta dio tis mátia.
Na tis pis, akóma, m’ échi káni lióma,
fonázo, píno, spáo san trelós,
thélo na petháno, mónos ti na káno,
m’ échi fái o dikós tis chorismós.
|