Άλλη μια μέρα πέρασε και πάει
άλλη μία μέρα σαν τη χθεσινή
κι εσύ στην άκρη κρύβεις σ’ ένα δάκρυ
όλα αυτά που ξέρεις και φοβάσαι να τα πεις
Έχεις τα μάτια στον τοίχο καρφωμένα
μακριά από μένα κάπου έχεις χαθεί
κι εγώ σωπαίνω όμως καταλαβαίνω
τώρα έχω μάθει να διαβάζω τη σιωπή
Τώρα το ξέρω τώρα το ξέρω
κάπου χάσαμε το δρόμο δωσ’ μου μόνο λίγο χρόνο
κι όλα θ’ αλλάξουν κι όλα θ’ αλλάξουν
η αγάπη θέλει χρόνο κι η καρδιά θα βρει το δρόμο
τώρα το ξέρω…
Πίσω απ’ το τζάμι τα σύννεφα κοιτάζεις
γι’ αστέρια ψάχνεις μα έχουνε χαθεί
περνάς μπροστά μου κι ούτε με κοιτάζεις
μακριά από μένα πάλι έχεις ξεχαστεί
Άλλο ένα βράδυ όπως όλα τ’ άλλα
άλλη μια νύχτα δίχως αλλαγή
ίδια εικόνα κλεμμένη απ’ τον χειμώνα
εγώ είμαι το κρύο κι εσύ είσαι η βροχή
Τώρα το ξέρω τώρα το ξέρω
κάπου χάσαμε το δρόμο δωσ’ μου μόνο λίγο χρόνο
κι όλα θ’ αλλάξουν, όλα θ’ αλλάξουν
η αγάπη θέλει χρόνο κι η καρδιά θα βρει το δρόμο
τώρα το ξέρω…
|
Άlli mia méra pérase ke pái
álli mía méra san ti chthesiní
ki esí stin ákri krívis s’ éna dákri
óla aftá pu kséris ke fováse na ta pis
Έchis ta mátia ston ticho karfoména
makriá apó ména kápu échis chathi
ki egó sopeno ómos katalaveno
tóra écho máthi na diavázo ti siopí
Tóra to kséro tóra to kséro
kápu chásame to drómo dos’ mu móno lígo chróno
ki óla th’ alláksun ki óla th’ alláksun
i agápi théli chróno ki i kardiá tha vri to drómo
tóra to kséro…
Píso ap’ to tzámi ta sínnefa kitázis
gi’ astéria psáchnis ma échune chathi
pernás brostá mu ki ute me kitázis
makriá apó ména páli échis ksechasti
Άllo éna vrádi ópos óla t’ álla
álli mia níchta díchos allagí
ídia ikóna klemméni ap’ ton chimóna
egó ime to krío ki esí ise i vrochí
Tóra to kséro tóra to kséro
kápu chásame to drómo dos’ mu móno lígo chróno
ki óla th’ alláksun, óla th’ alláksun
i agápi théli chróno ki i kardiá tha vri to drómo
tóra to kséro…
|