Και φυσικά με τον καιρό θα σε ξεχάσω
και θα ηρεμήσω, θα χαρώ και θα γελάσω
και τη ζωή μου απ’ το μηδέν θα ξαναρχίσω
και φυσικά ίσως και πάλι ν’ αγαπήσω.
Όμως τώρα τι κάνουνε, πες μου.
Πως να κλείσω τις πληγές τις ανοιχτές μου;
Πως να βάλω φωτιά και να κάψω το χτες μου;
Πες μου, τώρα τι κάνουνε, πες μου.
Και φυσικά θα ξαναφτιάξω τη ζωή μου
κι εσύ θα γίνεις μια παλιά ανάμνησή μου.
Από το βήμα μου θα φύγει η σκιά σου
και φυσικά δε θα θυμάμαι τ’ όνομά σου.
Όμως τώρα τι κάνουνε, πες μου.
Πως να κλείσω τις πληγές τις ανοιχτές μου;
Πως να βάλω φωτιά και να κάψω το χτες μου;
Πες μου, τώρα τι κάνουνε, πες μου.
|
Ke fisiká me ton keró tha se ksecháso
ke tha iremíso, tha charó ke tha geláso
ke ti zoí mu ap’ to midén tha ksanarchíso
ke fisiká ísos ke páli n’ agapíso.
Όmos tóra ti kánune, pes mu.
Pos na kliso tis pligés tis anichtés mu;
Pos na válo fotiá ke na kápso to chtes mu;
Pes mu, tóra ti kánune, pes mu.
Ke fisiká tha ksanaftiákso ti zoí mu
ki esí tha ginis mia paliá anámnisí mu.
Apó to víma mu tha fígi i skiá su
ke fisiká de tha thimáme t’ ónomá su.
Όmos tóra ti kánune, pes mu.
Pos na kliso tis pligés tis anichtés mu;
Pos na válo fotiá ke na kápso to chtes mu;
Pes mu, tóra ti kánune, pes mu.
|