Που βραδιάζει η αγάπη που την ξεγελάς
δυο καρδιές στο ίδιο σώμα έλεγαν για μας
Θα σου στείλω σ’ ένα γράμμα μια επιστροφή
κρέμεται το όνειρο μας από μια κλωστή
Όποιος χώρισε το ξέρει
πως πονάει η καρδιά
γλύκα που ‘χει το μαχαίρι
και η μαχαιριά
Όποιος χώρισε υποφέρει
όπως τώρα εγώ
που σαν φάντασμα γυρνάω
μες στα σ’ αγαπώ
μες στα σ’ αγαπώ
Με πονάνε τα σεντόνια δίχως αγκαλιές
κρύβομαι από τα φώτα κυνηγώ σκιές
ούτε θάνατο φοβάμαι ούτε τη ζωή
αφού το ‘ξερες για μένα ήσουν όλα εσύ
Όποιος χώρισε το ξέρει
πως πονάει η καρδιά
γλύκα που ‘χει το μαχαίρι
και η μαχαιριά
Όποιος χώρισε υποφέρει
όπως τώρα εγώ
που σαν φάντασμα γυρνάω
μες στα σ’ αγαπώ
μες στα σ’ αγαπώ
|
Pu vradiázi i agápi pu tin ksegelás
dio kardiés sto ídio sóma élegan gia mas
Tha su stilo s’ éna grámma mia epistrofí
krémete to óniro mas apó mia klostí
Όpios chórise to kséri
pos ponái i kardiá
glíka pu ‘chi to macheri
ke i macheriá
Όpios chórise ipoféri
ópos tóra egó
pu san fántasma girnáo
mes sta s’ agapó
mes sta s’ agapó
Me ponáne ta sentónia díchos agkaliés
krívome apó ta fóta kinigó skiés
ute thánato fováme ute ti zoí
afu to ‘kseres gia ména ísun óla esí
Όpios chórise to kséri
pos ponái i kardiá
glíka pu ‘chi to macheri
ke i macheriá
Όpios chórise ipoféri
ópos tóra egó
pu san fántasma girnáo
mes sta s’ agapó
mes sta s’ agapó
|