Η αμαρτία και η τρέλα μου είσαι εσύ
Κορμί που καίει και ένοχο φιλί
Κι όταν τα βράδια αγκαλιά μου σε κρατώ
Μια στάλα απέχω απ’τον ουρανό…
Όσα ονειρεύτηκα άγγελέ μου τα ‘χω βρει
Ότι όμορφο στη Γη το ‘χεις μάτια μου εσύ
Στη ζωή μου μέχρι χθες ήταν όλα ψεύτικα
Και έγινα άλλος όταν σε ερωτεύτηκα…
Με ξεσηκώνεις με ζαλίζεις με μεθάς
Με μια ματιά σου όπου θες με πας
Σαν μυστικό μου κλειδωμένο στη ψυχή
Κόλαση και παράδεισος μαζί…
Όσα ονειρεύτηκα άγγελέ μου τα ‘χω βρει
Ότι όμορφο στη Γη το ‘χεις μάτια μου εσύ
Στη ζωή μου μέχρι χθες ήταν όλα ψεύτικα
Και έγινα άλλος όταν σε ερωτεύτηκα…
|
I amartía ke i tréla mu ise esí
Kormí pu kei ke énocho filí
Ki ótan ta vrádia agkaliá mu se krató
Mia stála apécho ap’ton uranó…
Όsa onireftika ángelé mu ta ‘cho vri
Όti ómorfo sti Gi to ‘chis mátia mu esí
Sti zoí mu méchri chthes ítan óla pseftika
Ke égina állos ótan se eroteftika…
Me ksesikónis me zalízis me methás
Me mia matiá su ópu thes me pas
San mistikó mu klidoméno sti psichí
Kólasi ke parádisos mazí…
Όsa onireftika ángelé mu ta ‘cho vri
Όti ómorfo sti Gi to ‘chis mátia mu esí
Sti zoí mu méchri chthes ítan óla pseftika
Ke égina állos ótan se eroteftika…
|