|
Τα ‘χω πάρει πάλι απόψε
με τη συμπεριφορά σου
και αρχίζω ν’ αμφιβάλλω
και για τα αισθήματα σου.
Πάλι η κλήση μου προωθείται
κι απ’ τα νεύρα μου σκοτώνω,
τηλεόραση ανοίγω
και το βράδυ ακυρώνω.
Και τα φέρνω στο μυαλό μου
και φορτώνω.
Και φορτώνω και φορτώνω και φορτώνω
και μια μέρα θα ξεσπάσω να τελειώνω.
Και φορτώνω και φορτώνω και φορτώνω
μα στο τέλος σ’ αγαπάω διαπιστώνω.
Τα ‘χω πάρει πάλι απόψε
που αντί να με στηρίζεις
τον εαυτό σου πάλι βλέπεις
έτσι όπως συνηθίζεις.
Μια ζωή δικά σου λάθη
προσπαθώ να διορθώνω
και για χάρη σου τα βράδια
σαν χαρτιά τα τσαλακώνω.
Και τα φέρνω στο μυαλό μου
και φορτώνω.
Και φορτώνω και φορτώνω και φορτώνω
και μια μέρα θα ξεσπάσω να τελειώνω.
Και φορτώνω και φορτώνω και φορτώνω
μα στο τέλος σ’ αγαπάω διαπιστώνω
|
Ta ‘cho pári páli apópse
me ti siberiforá su
ke archízo n’ amfivállo
ke gia ta esthímata su.
Páli i klísi mu proothite
ki ap’ ta nevra mu skotóno,
tileórasi anigo
ke to vrádi akiróno.
Ke ta férno sto mialó mu
ke fortóno.
Ke fortóno ke fortóno ke fortóno
ke mia méra tha ksespáso na telióno.
Ke fortóno ke fortóno ke fortóno
ma sto télos s’ agapáo diapistóno.
Ta ‘cho pári páli apópse
pu antí na me stirízis
ton eaftó su páli vlépis
étsi ópos sinithízis.
Mia zoí diká su láthi
prospathó na diorthóno
ke gia chári su ta vrádia
san chartiá ta tsalakóno.
Ke ta férno sto mialó mu
ke fortóno.
Ke fortóno ke fortóno ke fortóno
ke mia méra tha ksespáso na telióno.
Ke fortóno ke fortóno ke fortóno
ma sto télos s’ agapáo diapistóno
|
