Μεσάνυχτα χτυπά το εκκρεμές
τα δάκρυα αποδίδουνε τιμές
εσύ αγάπη της συγγνώμης
κι εγώ της προσμονής
Κι ύστερα πάλι θα μου λες
πίστωση χρόνου μάτια μου πως θες
να δεις τι σου συμβαίνει
και τίποτα μαζί αν μας δένει
Όμως εγω
θα σου το πω
δεν βάζω ερωτηματικό
στη λέξη αγαπώ
εγώ όταν αγαπάω αγαπώ
Μια κόκκινη σταγόνα η καρδιά
με αίμα ζωγραφίζει τη βραδιά
Εσύ αγάπη δίχως μέλλον
κι εγώ παντοτινή
|
Mesánichta chtipá to ekkremés
ta dákria apodídune timés
esí agápi tis singnómis
ki egó tis prosmonís
Ki ístera páli tha mu les
pístosi chrónu mátia mu pos thes
na dis ti su simveni
ke típota mazí an mas déni
Όmos ego
tha su to po
den vázo erotimatikó
sti léksi agapó
egó ótan agapáo agapó
Mia kókkini stagóna i kardiá
me ema zografízi ti vradiá
Esí agápi díchos méllon
ki egó pantotiní
|