Όταν οι μέρες κατεβαίνουν χαμηλά, Βεατρίκη
Μπερδεύεται ο ήλιος στα δέντρα και στα δάχτυλα σου
Κι άλλοτε παίζει με τα χρώματα
Κι άλλοτε βγάζει μια σιωπή μεγάλη
Όπως την έμαθε κει κάτω στη θάλασσα
Μα πιο πολύ
Μέσα στην καρδιά μου
Όταν οι μέρες κατεβαίνουν χαμηλά, Βεατρίκη
Ξεντύνεσαι εξαίσια στις πέτρες και στα όνειρα μου
Κι άλλοτε είσαι ουρανός μικρός
Κι άλλοτε χώμα και στιγμή πελάγους
Έτσι που γίνεσαι αλήθεια της άνοιξης
Και αστραπή πόνου
Μέσα στην καρδιά μου
|
Όtan i méres katevenun chamilá, Oeatríki
Berdevete o ílios sta déntra ke sta dáchtila su
Ki állote pezi me ta chrómata
Ki állote vgázi mia siopí megáli
Όpos tin émathe ki káto sti thálassa
Ma pio polí
Mésa stin kardiá mu
Όtan i méres katevenun chamilá, Oeatríki
Ksentínese eksesia stis pétres ke sta ónira mu
Ki állote ise uranós mikrós
Ki állote chóma ke stigmí pelágus
Έtsi pu ginese alíthia tis ániksis
Ke astrapí pónu
Mésa stin kardiá mu
|