Όταν χαθείς
και μες στο δρόμο σου ποτάμια συναντήσεις,
θα γίνω γέφυρα εγώ για να γυρίσεις,
όταν χαθείς.
Όταν χαθείς
μέσα στα λάθη τα μεγάλα της ζωής σου,
πάντα στις δύσκολες στιγμές θα `μαι δική σου,
όταν χαθείς.
Μη φύγεις, θα είμαι εγώ δική σου,
εγώ να σε πιστεύω δε σταμάτησα.
Μη φύγεις, θα είμαι εγώ δική σου,
ακόμη και τα λάθη σου αγάπησα.
Όταν χαθείς
και κοροϊδεύεις με χαμόγελα τον πόνο,
τότε θα δεις εγώ για σένα θα `μαι μόνο,
όταν χαθείς.
Όταν χαθείς
κι είναι ατέλειωτος καημός η μοναξιά σου,
θα γίνω φως να οδηγώ τα βήματά σου,
όταν χαθείς.
Μη φύγεις, θα είμαι εγώ δική σου,
εγώ να σε πιστεύω δε σταμάτησα.
Μη φύγεις, θα είμαι εγώ δική σου,
ακόμα και τα λάθη σου αγάπησα.
|
Όtan chathis
ke mes sto drómo su potámia sinantísis,
tha gino géfira egó gia na girísis,
ótan chathis.
Όtan chathis
mésa sta láthi ta megála tis zoís su,
pánta stis dískoles stigmés tha `me dikí su,
ótan chathis.
Mi fígis, tha ime egó dikí su,
egó na se pistevo de stamátisa.
Mi fígis, tha ime egó dikí su,
akómi ke ta láthi su agápisa.
Όtan chathis
ke koroidevis me chamógela ton póno,
tóte tha dis egó gia séna tha `me móno,
ótan chathis.
Όtan chathis
ki ine atéliotos kaimós i monaksiá su,
tha gino fos na odigó ta vímatá su,
ótan chathis.
Mi fígis, tha ime egó dikí su,
egó na se pistevo de stamátisa.
Mi fígis, tha ime egó dikí su,
akóma ke ta láthi su agápisa.
|