Ήρθες μια μέρα ξαφνικά
κι είχες στα μαύρα σου μαλλιά
μιας άλλης γης ήλιο και φως
κι άπλωσε μέσα μου καημός.
Ό,τι να πεις είναι παλιό,
θέλεις να φύγεις, σε κρατώ.
Θα βρεις στο δρόμο καταχνιά
και μεσημέρια μ’ αντηλιά
και μεσημέρια μ’ αντηλιά.
Ήρθες μια μέρα για να πεις
για τους καημούς μιας άλλης γης.
Τώρα μπορώ να σου το πω
Ήρθες εσύ και φεύγω εγώ.
Ό,τι να πεις είναι παλιό,
θέλεις να φύγεις, σε κρατώ.
Θα βρεις στο δρόμο καταχνιά
και μεσημέρια μ’ αντηλιά
και μεσημέρια μ’ αντηλιά.
|
Ήrthes mia méra ksafniká
ki iches sta mavra su malliá
mias állis gis ílio ke fos
ki áplose mésa mu kaimós.
Ό,ti na pis ine palió,
thélis na fígis, se krató.
Tha vris sto drómo katachniá
ke mesiméria m’ antiliá
ke mesiméria m’ antiliá.
Ήrthes mia méra gia na pis
gia tus kaimus mias állis gis.
Tóra boró na su to po
Ήrthes esí ke fevgo egó.
Ό,ti na pis ine palió,
thélis na fígis, se krató.
Tha vris sto drómo katachniá
ke mesiméria m’ antiliá
ke mesiméria m’ antiliá.
|