Μόνος μου χαζεύω το φεγγάρι,
ψάχνω τη μορφή σου για να βρω,
έσβησε η αγάπη σαν λυχνάρι,
χάθηκε σε άλλον ουρανό,
χάθηκε σε άλλον ουρανό.
Ούτε μια στιγμή, ούτ’ ένα λεπτό
δεν μπορείς να βγεις απ’ το μυαλό,
λείπεις και εγώ μόνος δεν μπορώ,
ήθελα να ήσουνα εδώ,
ούτε μια στιγμή, ούτ’ ένα λεπτό
δεν μπορείς να βγεις απ’ το μυαλό,
στον ύπνο μου, συχνά, ντυμένη στα λευκά,
σε βλέπω και φωνάζω σ’ αγαπώ.
Μόνος μου παλεύω κάθε βράδυ,
μες στα όνειρά μου σε ζητώ,
έγινε το χάδι σου σημάδι,
μέσα στης ψυχής μου το κενό,
μέσα στης ψυχής μου το κενό.
Ούτε μια στιγμή, ούτ’ ένα λεπτό
δεν μπορείς να βγεις απ’ το μυαλό,
λείπεις και εγώ μόνος δεν μπορώ,
ήθελα να ήσουνα εδώ,
ούτε μια στιγμή, ούτ’ ένα λεπτό
δεν μπορείς να βγεις απ’ το μυαλό,
στον ύπνο μου, συχνά, ντυμένη στα λευκά,
σε βλέπω και φωνάζω σ’ αγαπώ.
|
Mónos mu chazevo to fengári,
psáchno ti morfí su gia na vro,
ésvise i agápi san lichnári,
cháthike se állon uranó,
cháthike se állon uranó.
Oíte mia stigmí, ut’ éna leptó
den boris na vgis ap’ to mialó,
lipis ke egó mónos den boró,
íthela na ísuna edó,
ute mia stigmí, ut’ éna leptó
den boris na vgis ap’ to mialó,
ston ípno mu, sichná, ntiméni sta lefká,
se vlépo ke fonázo s’ agapó.
Mónos mu palevo káthe vrádi,
mes sta ónirá mu se zitó,
égine to chádi su simádi,
mésa stis psichís mu to kenó,
mésa stis psichís mu to kenó.
Oíte mia stigmí, ut’ éna leptó
den boris na vgis ap’ to mialó,
lipis ke egó mónos den boró,
íthela na ísuna edó,
ute mia stigmí, ut’ éna leptó
den boris na vgis ap’ to mialó,
ston ípno mu, sichná, ntiméni sta lefká,
se vlépo ke fonázo s’ agapó.
|