|
Πάει
Μακριά μου πια πετάει
Η αγάπη μου ζητάει
Καινούργιους ουρανούς
Σκάει
Η καρδιά μου και διψάει
Και κλαίει και τραγουδάει
Για όσα δεν ξέρει ο νους
Ξεσπάει
Ο χειμώνας και γελάει
Στα δίχτυα του κρατάει
Μια άνοιξη χλωμή
Πάει
Η αγάπη και ξεφτάει
Ποιος ξέρει που γυρνάει
Σε ποια αγκαλιά θρηνεί
Σωπαίνουν τα πουλιά κι η θλίψη μου στεγνή παρακαλάει
Δυο τρία δάκρυα μου ζητάει να δροσιστεί
Εγώ που έχτισα μια φυλακή από ουρανό και στάχτη
Ξύπνησα κι η αγάπη μου δεν ήταν πια εκεί
|
Pái
Makriá mu pia petái
I agápi mu zitái
Kenurgius uranus
Skái
I kardiá mu ke dipsái
Ke klei ke tragudái
Gia ósa den kséri o nus
Ksespái
O chimónas ke gelái
Sta díchtia tu kratái
Mia ániksi chlomí
Pái
I agápi ke kseftái
Pios kséri pu girnái
Se pia agkaliá thrini
Sopenun ta puliá ki i thlípsi mu stegní parakalái
Dio tría dákria mu zitái na drosisti
Egó pu échtisa mia filakí apó uranó ke stáchti
Ksípnisa ki i agápi mu den ítan pia eki
|
