|
Φεύγει ο μπαμπάς για τη δουλειά, η μάνα καθαρίζει..
Μια ολοστρόγγυλη ζωή τριγύρω μου ανθίζει..
Ένας καφές ξεκούρασης, δυο λόγια στο μπαλκόνι..
Και μια ζέστη φέτα ψωμί με βούτυρο που λιώνει..
Η μπάλα η πορτοκαλί κομμάτι της ψυχής μου..
Αρχαία και Λατινικά ο δρόμος αντοχής μου..
Το Σαββατόβραδο συχνά με τους παππούδες μένεις..
Και Κυριακή όλοι μαζί στη λίμνη Βουλιαγμένης..
Και καταπίνεται ο καιρός σα μαυροδάφνης γλύκα..
Η ευτυχία υπάρχει ρε στα τσιμεντένια σπίτια..
Να το φωνάζεις συνεχώς για να τ’ ακούσουν κι άλλοι..
Και να πιστεύεις πως αυτό το νιώθουν κι οι μεγάλοι..
Και ξαφνικά μνημόνια, φωνές και καταιγίδα..
Και η μαμά νυχτερινή και ο μπαμπάς στην πρίζα..
Με τη γιαγιά σα μπαλαντέρ με κουρασμένο πόδι..
Έρχεται η θλίψη αργά αργά σαν τον βάλε και κόβει.
Και οι καυγάδες είναι πια το μόνιμο φαΐ σου..
Είναι δυο άγνωστοι γονείς δεν είναι οι δικοί σου..
Μια μάνα ήσυχη έτσι απλά οπλίζει και πληγώνει..
Κι ένας μπαμπάς λιώμα εντελώς γκρεμίζει το σαλόνι..
Ακούς ποτήρια στη σκεπή και στη ντουλάπα πιάτα..
Κι ένα «είναι ο μικρός μπροστά, θα σκάσεις βρε μαλάκα;;»
Με τα κρεβάτια χωριστά, καρδιές σε απραξία..
Κι εσύ το «κρίμα το παιδί» στην πολυκατοικία..
Και προσπαθείς να ονειρευτείς, να πεις, να καταλάβεις..
Αν πιάσεις μόνος το κακό ίσως να το προλάβεις..
Μα είναι δύσκολο πολύ, είναι σβηστά τα φώτα..
Κι η λέξη διαζύγιο κρεμιέται πια στην πόρτα..
Τα δάχτυλα αρχίζουν πια να δείχνουν και να κρίνουν..
Οι φίλοι λίγοι και καλοί και λίγοι πια θα μείνουν..
Θέλεις τρεις βότκες το λεπτό πριν κάπου να μιλήσεις..
Και προσπαθείς τρόπο να βρεις για να τους συγχωρήσεις..
Στον πλανήτη αυτό..
Ο τελευταίος επιζών..
Θα είναι σίγουρα παιδί χωρισμένων γονιών..
Τα βήματα σου σταθερά, σου δείχνανε ποιος είσαι.
Μα από σήμερα είναι αλλιώς, αρχίζεις να αιωρείσαι..
Η μάνα άχαρη σκιά που στέκεται μπροστά σου..
Και ο μπαμπάς μιας Κυριακής η εκκρεμότητα σου..
Σου λείπουν καθημερινά οι φίλοι σου οι φλώροι..
Γιατί τρώνε το χρόνο σου συνέχεια δικηγόροι..
Είσαι παιδί και ξαφνικά σαν άντρας μεγαλώνεις..
Όλα καινούρια γύρω σου κι όμως εσύ παλιώνεις..
Και πιο πολύ ποιον αγαπάς, ποιος φταίει, τι συμβαίνει..
Η επιμέλεια της μαμάς στο πόδι σου δεμένη..
Σα μαύρη μπάλα φυλακής που θες να δραπετεύσεις..
Και ψάχνεις λίγη λογική για να στρατοπεδεύσεις..
Πόση θα είναι η διατροφή, πόσες οι επισκέψεις..
Κι εσύ το κόκκινο πανί για τις διαπραγματεύσεις..
Το σπίτι εγώ, το αμάξι εσύ, το εξοχικό στη μέση..
Και να μη βρίσκεις μια αγκαλιά μέσα της να σε δέσει..
Στον πλανήτη αυτό..
Ο τελευταίος επιζών..
Θα είναι σίγουρα παιδί χωρισμένων γονιών..
Τα χρόνια τρέχουν σα νερό, τα νεύρα έχουν τελειώσει..
Η παιδικότητα σου εκεί κι ας έχεις μεγαλώσει..
Χτίζεις με αίμα και σιωπή μια διαδρομή δική σου..
Μια μέρα γίνεσαι μπαμπάς κι αλλάζει η ύπαρξη σου..
Και τελικά το μυστικό είναι να συγχωρήσεις..
Η αγάπη ασβέστης καθαρός ότι δε θες να σβήσεις..
Φόβος ποτέ για ένα παιδί δεν είναι αν θα χωρίσεις..
Μα να περάσει μια ζωή και να μην το γνωρίσεις..
Μέσα στο σύμπαν αυτό..
Υπάρχει ένα ανώτερο ων..
Και είναι σίγουρα παιδί αγαπημένων γονιών..
|
Fevgi o babás gia ti duliá, i mána katharízi..
Mia olostróngili zoí trigiro mu anthízi..
Έnas kafés ksekurasis, dio lógia sto balkóni..
Ke mia zésti féta psomí me vutiro pu lióni..
I bála i portokalí kommáti tis psichís mu..
Archea ke Latiniká o drómos antochís mu..
To Savvatóvrado sichná me tus pappudes ménis..
Ke Kiriakí óli mazí sti límni Ouliagménis..
Ke katapínete o kerós sa mavrodáfnis glíka..
I eftichía ipárchi re sta tsimenténia spítia..
Na to fonázis sinechós gia na t’ akusun ki álli..
Ke na pistevis pos aftó to nióthun ki i megáli..
Ke ksafniká mnimónia, fonés ke kategida..
Ke i mamá nichteriní ke o babás stin príza..
Me ti giagiá sa balantér me kurasméno pódi..
Έrchete i thlípsi argá argá san ton vále ke kóvi.
Ke i kavgádes ine pia to mónimo faΐ su..
Ine dio ágnosti gonis den ine i diki su..
Mia mána ísichi étsi aplá oplízi ke pligóni..
Ki énas babás lióma entelós gkremízi to salóni..
Akus potíria sti skepí ke sti ntulápa piáta..
Ki éna «ine o mikrós brostá, tha skásis vre maláka;;»
Me ta krevátia choristá, kardiés se apraksía..
Ki esí to «kríma to pedí» stin polikatikía..
Ke prospathis na onireftis, na pis, na katalávis..
An piásis mónos to kakó ísos na to prolávis..
Ma ine dískolo polí, ine svistá ta fóta..
Ki i léksi diazígio kremiéte pia stin pórta..
Ta dáchtila archízun pia na dichnun ke na krínun..
I fíli lígi ke kali ke lígi pia tha minun..
Thélis tris vótkes to leptó prin kápu na milísis..
Ke prospathis trópo na vris gia na tus sigchorísis..
Ston planíti aftó..
O telefteos epizón..
Tha ine sígura pedí chorisménon gonión..
Ta vímata su statherá, su dichnane pios ise.
Ma apó símera ine alliós, archízis na eorise..
I mána áchari skiá pu stékete brostá su..
Ke o babás mias Kiriakís i ekkremótita su..
Su lipun kathimeriná i fíli su i flóri..
Giatí tróne to chróno su sinéchia dikigóri..
Ise pedí ke ksafniká san ántras megalónis..
Όla kenuria giro su ki ómos esí paliónis..
Ke pio polí pion agapás, pios ftei, ti simveni..
I epimélia tis mamás sto pódi su deméni..
Sa mavri bála filakís pu thes na drapetefsis..
Ke psáchnis lígi logikí gia na stratopedefsis..
Pósi tha ine i diatrofí, póses i episképsis..
Ki esí to kókkino paní gia tis diapragmatefsis..
To spíti egó, to amáksi esí, to eksochikó sti mési..
Ke na mi vrískis mia agkaliá mésa tis na se dési..
Ston planíti aftó..
O telefteos epizón..
Tha ine sígura pedí chorisménon gonión..
Ta chrónia tréchun sa neró, ta nevra échun teliósi..
I pedikótita su eki ki as échis megalósi..
Chtízis me ema ke siopí mia diadromí dikí su..
Mia méra ginese babás ki allázi i íparksi su..
Ke teliká to mistikó ine na sigchorísis..
I agápi asvéstis katharós óti de thes na svísis..
Fóvos poté gia éna pedí den ine an tha chorísis..
Ma na perási mia zoí ke na min to gnorísis..
Mésa sto síban aftó..
Ipárchi éna anótero on..
Ke ine sígura pedí agapiménon gonión..
|
