|
Μια κιθάρα στη γωνιά στέκει έρημη παλιά
ήταν κάποτε κι αυτή όμορφη μελωδική
Μα σαν ο χρόνος περάσει αφήνει
σημάδια συντρίμμια πολλά
αγάπες τελειώνουν όνειρα σβήνουν
κι η στάχτη απομένει βαθιά στην καρδιά
Παίξε για μια φορά παίξε κιθάρα
τα λάθη της ζωής είναι μεγάλα
όλοι μας ζούμε ένα όνειρο μικρό
κι η ζωή ένα ποτήρι πικρό
Ποια αγάπη είν’ αυτή που `χει μείνει παντοτινή
θα `ρθει κάποτε καιρός που κι αυτή φυλλορροεί
Σαν μια κιθάρα παλιά ξεχασμένη
σε μια σκονισμένη γωνιά
οι αγάπες τελειώνουν τα όνειρα σβήνουν
κι η στάχτη απομένει βαθιά στην καρδιά
Παίξε για μια φορά παίξε κιθάρα
τα λάθη της ζωής είναι μεγάλα
όλοι μας ζούμε ένα όνειρο μικρό
κι η ζωή ένα ποτήρι πικρό
|
Mia kithára sti goniá stéki érimi paliá
ítan kápote ki aftí ómorfi melodikí
Ma san o chrónos perási afíni
simádia sintrímmia pollá
agápes teliónun ónira svínun
ki i stáchti apoméni vathiá stin kardiá
Pekse gia mia forá pekse kithára
ta láthi tis zoís ine megála
óli mas zume éna óniro mikró
ki i zoí éna potíri pikró
Pia agápi in’ aftí pu `chi mini pantotiní
tha `rthi kápote kerós pu ki aftí fillorroi
San mia kithára paliá ksechasméni
se mia skonisméni goniá
i agápes teliónun ta ónira svínun
ki i stáchti apoméni vathiá stin kardiá
Pekse gia mia forá pekse kithára
ta láthi tis zoís ine megála
óli mas zume éna óniro mikró
ki i zoí éna potíri pikró
|
