|
Τον ουρανό τον πήρανε φαντάρο,
του φόρεσαν δυο σύννεφα χακί,
κι εκείνος στη σκοπιά άναβε τσιγάρο
και φύσαγε τ’ αστέρια εδώ κι εκεί.
Παίζω με την κιθάρα μου για σένα τη λαχτάρα μου,
παίζω με την κιθάρα μου τραγούδια για το χθες,
ό, τι αγαπούσα χάθηκε, σαν τον ανθό μαράθηκε,
παίζω με την κιθάρα μου για σένα και μην κλαις.
Τη θάλασσα την ήπιανε τα ψάρια,
μεθύσανε και βγήκαν στη στεριά,
χορέψανε και γίνανε φεγγάρια
να τα ‘βλεπες από καμιά μεριά.
Παίζω με την κιθάρα μου για σένα τη λαχτάρα μου,
παίζω με την κιθάρα μου τραγούδια για το χθες,
ό, τι αγαπούσα χάθηκε, σαν τον ανθό μαράθηκε,
παίζω με την κιθάρα μου για σένα και μην κλαις.
|
Ton uranó ton pírane fantáro,
tu fóresan dio sínnefa chakí,
ki ekinos sti skopiá ánave tsigáro
ke físage t’ astéria edó ki eki.
Pezo me tin kithára mu gia séna ti lachtára mu,
pezo me tin kithára mu tragudia gia to chthes,
ó, ti agapusa cháthike, san ton anthó maráthike,
pezo me tin kithára mu gia séna ke min kles.
Ti thálassa tin ípiane ta psária,
methísane ke vgíkan sti steriá,
chorépsane ke ginane fengária
na ta ‘vlepes apó kamiá meriá.
Pezo me tin kithára mu gia séna ti lachtára mu,
pezo me tin kithára mu tragudia gia to chthes,
ó, ti agapusa cháthike, san ton anthó maráthike,
pezo me tin kithára mu gia séna ke min kles.
|
