Και να ‘μαι πάλι μόνη
κι αυτές οι νύχτες
που ‘ζησα κοντά σου
ακόμα με μεθάνε
Με ταξιδεύουν
μέσα στα όνειρά σου
μα δε σε συναντώ
Και να ‘μαι πάλι μόνη
κι η θύμησή σου
πάλι με πληγώνει
Γιατί να μην ξεχνάω
γιατί ελπίδες
πάντα να κρατάω
αφού δεν είσαι εδώ
Να ‘σβηναν όλα
μες στη νύχτα αυτή
και το πρωί
να ‘μενες μόνο εσύ
Και να ‘μαι πάλι μόνη
κι η θύμησή σου καίει
και με παγώνει
μου σιγοψιθυρίζει
ότι η αγάπη
πάντοτε γυρίζει
κι όλα τα συγχωρεί
|
Ke na ‘me páli móni
ki aftés i níchtes
pu ‘zisa kontá su
akóma me metháne
Me taksidevun
mésa sta ónirá su
ma de se sinantó
Ke na ‘me páli móni
ki i thímisí su
páli me pligóni
Giatí na min ksechnáo
giatí elpídes
pánta na kratáo
afu den ise edó
Na ‘svinan óla
mes sti níchta aftí
ke to pri
na ‘menes móno esí
Ke na ‘me páli móni
ki i thímisí su kei
ke me pagóni
mu sigopsithirízi
óti i agápi
pántote girízi
ki óla ta sigchori
|