Είναι λάθος
τόσο πάθος
και δεν ξέρω τι να πω
Όλο δίνω
ζητάς αυτό κι εκείνο
έχε χάρη που σ’ αγαπώ
Πάρ’ τα
την καρδιά και το μυαλό μου
πάρ’ τα
την ψυχή και το κορμί μου
πάρ’ τα
ότι έχω και δεν έχω
πάρ’ τα
πάρ’ τα
πάρ’ τα όλα εσύ
Πως αντέχω
κι όλο τρέχω
σαν σκυλάκι σου πιστό
Επιμένεις
τα πάντα να μου παίρνεις
χωρίς να λες “ευχαριστώ”
Πάρ’ τα
την καρδιά και το μυαλό μου
πάρ’ τα
την ψυχή και το κορμί μου
πάρ’ τα
ότι έχω και δεν έχω
πάρ’ τα
πάρ’ τα
πάρ’ τα όλα εσύ
Δε με πίστεψες
με παγίδεψες
σαν αράχνη έστησες
τριγύρω μου ιστό
Με πλήγωσες
με πλήγωσες
στον άνεμο με φύσηξες
Ζήτησες
ζήτησες
άλλο δεν μπορώ
|
Ine láthos
tóso páthos
ke den kséro ti na po
Όlo díno
zitás aftó ki ekino
éche chári pu s’ agapó
Pár’ ta
tin kardiá ke to mialó mu
pár’ ta
tin psichí ke to kormí mu
pár’ ta
óti écho ke den écho
pár’ ta
pár’ ta
pár’ ta óla esí
Pos antécho
ki ólo trécho
san skiláki su pistó
Epiménis
ta pánta na mu pernis
chorís na les “efcharistó”
Pár’ ta
tin kardiá ke to mialó mu
pár’ ta
tin psichí ke to kormí mu
pár’ ta
óti écho ke den écho
pár’ ta
pár’ ta
pár’ ta óla esí
De me pístepses
me pagidepses
san aráchni éstises
trigiro mu istó
Me plígoses
me plígoses
ston ánemo me físikses
Zítises
zítises
állo den boró
|