Κι αν η μάνα μου με γέννησε φτωχό
είμαι τσίφτης και παιδί εργατικό,
δουλεύω μεροκάματο, Δευτέρα μέχρι Σάββατο
κι αν είμαι φτωχαδάκι, παράβλεψε λιγάκι.
Έχω δίκιο και στο λέω ορθά, κοφτά,
τον άνθρωπο, τον άνθρωπο δεν κάνουν τα λεφτά.
Κάνεις άσχημα που με περιφρονείς,
τέτοια αγάπη, με λεφτά δε θα την βρεις,
εγώ το φτωχαδάκι σου αξίζω την αγάπη σου
κι αν είσαι από τζάκι, παράβλεψε λιγάκι.
Έχω δίκιο και στο λέω ορθά, κοφτά,
τον άνθρωπο, τον άνθρωπο δεν κάνουν τα λεφτά.
Δε θαμπώνομαι, χρυσάφια κι αν φοράς
κι ας με βλέπεις με τα ρούχα της δουλειάς,
ας είν’ καλά τα μπράτσα μου, η λεβεντιά, τα νιάτα μου
κι αν είμαι φτωχαδάκι, παράβλεψε λιγάκι.
Έχω δίκιο και στο λέω ορθά, κοφτά,
τον άνθρωπο, τον άνθρωπο δεν κάνουν τα λεφτά.
|
Ki an i mána mu me génnise ftochó
ime tsíftis ke pedí ergatikó,
dulevo merokámato, Deftéra méchri Sávvato
ki an ime ftochadáki, parávlepse ligáki.
Έcho díkio ke sto léo orthá, koftá,
ton ánthropo, ton ánthropo den kánun ta leftá.
Kánis áschima pu me perifronis,
tétia agápi, me leftá de tha tin vris,
egó to ftochadáki su aksízo tin agápi su
ki an ise apó tzáki, parávlepse ligáki.
Έcho díkio ke sto léo orthá, koftá,
ton ánthropo, ton ánthropo den kánun ta leftá.
De thabónome, chrisáfia ki an forás
ki as me vlépis me ta rucha tis duliás,
as in’ kalá ta brátsa mu, i leventiá, ta niáta mu
ki an ime ftochadáki, parávlepse ligáki.
Έcho díkio ke sto léo orthá, koftá,
ton ánthropo, ton ánthropo den kánun ta leftá.
|