Πέρασε η ζωή μου
σε ενενήντα λεπτά και κάτι χρόνια
σκάλισαν το κορμί μου
πέτρινες σιωπές, λερωμένα χιόνια
και τώρα πάω στην παράταση
σαν φοβισμένος σ’ επανάσταση
Έπαιξα την ψυχή μου κι έχασα τη ζωή μου
έπαιξα την ψυχή μου κι έχασα τη ζωή μου
Έπαιξα την ψυχή μου
σε δύο ημίχρονα και δέκα καλοκαίρια
κλέψαν την ενοχή μου
καπνογόνα κρύψανε τ’ αστέρια
και σβήνω μες στη συγκατάβαση
κι ας ήμουν πάντα μια παράβαση
Έπαιξα την ψυχή μου κι έχασα τη ζωή μου
έπαιξα την ψυχή μου κι έχασα τη ζωή μου
|
Pérase i zoí mu
se enenínta leptá ke káti chrónia
skálisan to kormí mu
pétrines siopés, leroména chiónia
ke tóra páo stin parátasi
san fovisménos s’ epanástasi
Έpeksa tin psichí mu ki échasa ti zoí mu
épeksa tin psichí mu ki échasa ti zoí mu
Έpeksa tin psichí mu
se dío imíchrona ke déka kalokeria
klépsan tin enochí mu
kapnogóna krípsane t’ astéria
ke svíno mes sti sigkatávasi
ki as ímun pánta mia parávasi
Έpeksa tin psichí mu ki échasa ti zoí mu
épeksa tin psichí mu ki échasa ti zoí mu
|