Απόψε το βράδυ τα πάντα είν’ αλλιώς,
ατμόσφαιρα πόνου που φέρνει ο χωρισμός,
απόψε το βράδυ σε χάνω έτσι απλά,
αμίλητη μένεις και φεύγεις βιαστικά.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω,
πες, μια λέξη μόνο πες,
ή ένα ψέμα βρες
να σε δικαιολογήσω.
Πες μου αν σε ξαναδώ,
πες μου αν σε ξαναγγίξω,
τι ζωή θα `χω να ζω
αν την πόρτα σου ανοίξω.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω.
Απ’ αύριο ξέρω τι έχω να περνώ,
απ’ αύριο θα `μαι ένα κορμί νεκρό,
αμίλητη μένεις, χλωμή και σκεφτική
μα στάσου αν θέλεις και πες μου το γιατί.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω,
πες, μια λέξη μόνο πες,
ή ένα ψέμα βρες
να σε δικαιολογήσω.
Πες μου αν σε ξαναδώ,
πες μου αν σε ξαναγγίξω,
τι ζωή θα `χω να ζω
αν την πόρτα σου ανοίξω.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω,
πες, μια λέξη μόνο πες,
ή ένα ψέμα βρες
να σε δικαιολογήσω.
Πες.
|
Apópse to vrádi ta pánta in’ alliós,
atmósfera pónu pu férni o chorismós,
apópse to vrádi se cháno étsi aplá,
amíliti ménis ke fevgis viastiká.
Pes, mia léksi móno pes,
chorízun dio zoés
ki esí thes na s’ afíso,
pes, mia léksi móno pes,
í éna pséma vres
na se dikeologíso.
Pes mu an se ksanadó,
pes mu an se ksanangikso,
ti zoí tha `cho na zo
an tin pórta su anikso.
Pes, mia léksi móno pes,
chorízun dio zoés
ki esí thes na s’ afíso.
Ap’ avrio kséro ti écho na pernó,
ap’ avrio tha `me éna kormí nekró,
amíliti ménis, chlomí ke skeftikí
ma stásu an thélis ke pes mu to giatí.
Pes, mia léksi móno pes,
chorízun dio zoés
ki esí thes na s’ afíso,
pes, mia léksi móno pes,
í éna pséma vres
na se dikeologíso.
Pes mu an se ksanadó,
pes mu an se ksanangikso,
ti zoí tha `cho na zo
an tin pórta su anikso.
Pes, mia léksi móno pes,
chorízun dio zoés
ki esí thes na s’ afíso,
pes, mia léksi móno pes,
í éna pséma vres
na se dikeologíso.
Pes.
|