|
Δε θέλω άλλα στιχάκια ερωτικά,
αυτά που λένε εύκολα το σ’ αγαπώ τους.
Απόψε βάλε δυο τραγούδια λαϊκά
που ρίζωσαν μετρώντας τον καημό τους.
Δε θέλω άλλα χάδια τρυφερά,
μην πεις “είμαι η αγάπη σου ακόμα”.
Απόψε φόρεσε σαν ρούχο την καρδιά
και μίλησέ μου, σώμα, με το σώμα.
Πες μου τ’ αληθινά σου
κι ας με λυγίσουν
και ας με σπάσουν.
Πες μου τ’ αληθινά σου
και ας με κόψουνε στα δυο.
Έτσι κι αλλιώς αυτό που μ’ έφερε κοντά σου
δεν ήταν ψέμα,
ήτανε βλέμμα αληθινό.
Μη μου μιλάς με λόγια τρυφερά,
αυτά αρέσουν στο μυαλό κι όχι στο σώμα.
Απόψε βάλε μες στο στόμα σου σπαθιά
και μίλα μου όπως η φωτιά στο χώμα.
|
De thélo álla stichákia erotiká,
aftá pu léne efkola to s’ agapó tus.
Apópse vále dio tragudia laiká
pu rízosan metróntas ton kaimó tus.
De thélo álla chádia triferá,
min pis “ime i agápi su akóma”.
Apópse fórese san rucho tin kardiá
ke mílisé mu, sóma, me to sóma.
Pes mu t’ alithiná su
ki as me ligisun
ke as me spásun.
Pes mu t’ alithiná su
ke as me kópsune sta dio.
Έtsi ki alliós aftó pu m’ éfere kontá su
den ítan pséma,
ítane vlémma alithinó.
Mi mu milás me lógia triferá,
aftá arésun sto mialó ki óchi sto sóma.
Apópse vále mes sto stóma su spathiá
ke míla mu ópos i fotiá sto chóma.
|
