|
Όλα γκρεμισμένα γύρω από μένα
πως να ζήσω με συντρίμια και καμένη γη
πέρασαν δυο χρόνια και καμιά συμπόνια
από σένανε δεν είδα κι έχω τρελαθεί
Πες μου τι σου έφταιξα
πες μου τι σου έκανα
κι έφυγες και άνοιξες μια βαθιά πληγή
Πες μου τι σου έφταιξα
πες μου τι σου έκανα
κι έφυγες και άφησες μια καμένη γη
Η συνείδησή σου είναι πια ντροπή σου
μια συγγνώμη να μην έχει σήμερα να πει
μέσα στην ζωή μου η εκδίκηση μου
περιμένει δύο χρόνια να σ’ εκδικηθεί
Πες μου τι σου έφταιξα
πες μου τι σου έκανα
κι έφυγες και άνοιξες μια βαθιά πληγή
Πες μου τι σου έφταιξα
πες μου τι σου έκανα
κι έφυγες και άφησες μια καμένη γη
|
Όla gkremisména giro apó ména
pos na zíso me sintrímia ke kaméni gi
pérasan dio chrónia ke kamiá sibónia
apó sénane den ida ki écho trelathi
Pes mu ti su éfteksa
pes mu ti su ékana
ki éfiges ke ánikses mia vathiá pligí
Pes mu ti su éfteksa
pes mu ti su ékana
ki éfiges ke áfises mia kaméni gi
I sinidisí su ine pia ntropí su
mia singnómi na min échi símera na pi
mésa stin zoí mu i ekdíkisi mu
periméni dío chrónia na s’ ekdikithi
Pes mu ti su éfteksa
pes mu ti su ékana
ki éfiges ke ánikses mia vathiá pligí
Pes mu ti su éfteksa
pes mu ti su ékana
ki éfiges ke áfises mia kaméni gi
|
