|
Πόσες φορές μου έχεις πει
πως μετανιώνεις
πόσες φορές μου έχεις πει
συγνώμη που με ξενυχτάς
και με κρατάς ως το πρωί και με ζαλίζεις
με λόγια που ίσως να μου φαίνονται χαζά
Όμως δεν κουράζομαι
Όμως δεν κουράζομαι
Όμως δεν κουράζομαι ποτέ
Πες το ξανά, πες το ξανά
πες το μου ακόμη μια φορά
πες το ξανά μη σταματάς
πόσο πολύ με αγαπάς
πες το ξανά πιο δυνατά
πες το μου ακόμη μια φορά
πες το ξανά μη σταματάς
πόσο πολύ με αγαπάς
Όσες φορές κι αν μου το λες
εμένα δεν με νοιάζει
απόψε ξύπνα με και πάλι αν το θες
αγκάλιασε με και γλυκά στ’ αυτί ψιθύρισέ το
πεθαίνω να σ’ ακούω να το λες
πες το ξανά…με αγαπάς…
Πάλι φοβάσαι πως μπορεί να με πιέζεις
πάλι μου λες ότι έχεις άγχος μήπως έχω κουραστεί
κι ανησυχείς, βαριανασαίνεις, δεν κοιμάσαι
κι η ώρα έχει πάει πέντε το πρωί.
|
Póses forés mu échis pi
pos metaniónis
póses forés mu échis pi
signómi pu me ksenichtás
ke me kratás os to pri ke me zalízis
me lógia pu ísos na mu fenonte chazá
Όmos den kurázome
Όmos den kurázome
Όmos den kurázome poté
Pes to ksaná, pes to ksaná
pes to mu akómi mia forá
pes to ksaná mi stamatás
póso polí me agapás
pes to ksaná pio dinatá
pes to mu akómi mia forá
pes to ksaná mi stamatás
póso polí me agapás
Όses forés ki an mu to les
eména den me niázi
apópse ksípna me ke páli an to thes
agkáliase me ke gliká st’ aftí psithírisé to
petheno na s’ akuo na to les
pes to ksaná…me agapás…
Páli fováse pos bori na me piézis
páli mu les óti échis ágchos mípos écho kurasti
ki anisichis, varianasenis, den kimáse
ki i óra échi pái pénte to pri.
|
