Στην πρώτη τάξη στο σχολειό,
σε κάποιο χτίριο παλιό,
σε κάθε μάθημά μας
μας λέγανε πολλές φορές
πως έχει η ζωή χαρές
κι είν’ η ζωή μπροστά μας.
“Μα πι πι το παπί”
Κανείς δεν ήρθε να μας πει
πως για να δεις μια προκοπή
να την ξεγράψεις την ντροπή.
“Και νι νι το νινί”
Να κάνεις λένε υπομονή,
να μην υψώνεις τη φωνή
γιατί θυμώνουν οι τρανοί.
Στην πρώτη στο Δημοτικό
το μάθαμε το μυστικό
που μια φορά μαθαίνεις:
πως του εργάτη το παιδί
κι αυτός εργάτης θα γενεί,
το θες ή δεν το θέλεις.
|
Stin próti táksi sto scholió,
se kápio chtírio palió,
se káthe máthimá mas
mas légane pollés forés
pos échi i zoí charés
ki in’ i zoí brostá mas.
“Ma pi pi to papí”
Kanis den írthe na mas pi
pos gia na dis mia prokopí
na tin ksegrápsis tin ntropí.
“Ke ni ni to niní”
Na kánis léne ipomoní,
na min ipsónis ti foní
giatí thimónun i trani.
Stin próti sto Dimotikó
to máthame to mistikó
pu mia forá mathenis:
pos tu ergáti to pedí
ki aftós ergátis tha geni,
to thes í den to thélis.
|