Η ζωή μου τώρα μοιάζει
παραμύθι παιδικό
η αγάπη αυτή μου βγάζει
κάτι το μοναδικό
νιώθω πάλι στο σχολείο οτι είμαι ξαφνικά
και χαράζω το θρανίο,
τα δικά μας αρχικά
τα δικά μας αρχικά.
Δεκαεφτά, μαζί σου αισθάνομαι ξανά
ώρα εφτά, ραντεβουδάκι στα κλεφτά
αν με ρωτάς ο έρωτας τι είναι τελικά,
προσωπικά, είναι να νιώθεις δεκαεφτά.
Η ζωή μου τώρα μοιάζει
παραμύθι παιδικό
σε ερωτεύομαι κι αλλάζει
με έναν τρόπο μαγικό
κάτι μέσα μου συμβαίνει,
φτερουγίζει η καρδιά
όλη μέρα τρελαμένοι
όπως τα μικρά παιδιά.
Δεκαεφτά, μαζί σου αισθάνομαι ξανά
ώρα εφτά, ραντεβουδάκι στα κλεφτά
αν με ρωτάς ο έρωτας τι είναι τελικά,
προσωπικά, είναι να νιώθεις δεκαεφτά.
|
I zoí mu tóra miázi
paramíthi pedikó
i agápi aftí mu vgázi
káti to monadikó
niótho páli sto scholio oti ime ksafniká
ke charázo to thranío,
ta diká mas archiká
ta diká mas archiká.
Dekaeftá, mazí su esthánome ksaná
óra eftá, rantevudáki sta kleftá
an me rotás o érotas ti ine teliká,
prosopiká, ine na nióthis dekaeftá.
I zoí mu tóra miázi
paramíthi pedikó
se erotevome ki allázi
me énan trópo magikó
káti mésa mu simveni,
fterugizi i kardiá
óli méra trelaméni
ópos ta mikrá pediá.
Dekaeftá, mazí su esthánome ksaná
óra eftá, rantevudáki sta kleftá
an me rotás o érotas ti ine teliká,
prosopiká, ine na nióthis dekaeftá.
|