Πίσω από τις καλαμιές
ήρθες στον ύπνο μου εχτές
και με φιλούσες στα μαλλιά
και ξαναζούσα τα παλιά.
Να ’ταν ο πόνος μια ματιά
το δάκρυ μια σταλαματιά
να ’ταν φτερό ο χωρισμός
να τονε πάρει ο ποταμός.
Θα ’ταν αλήθεια κι οι στιγμές
πίσω από τις καλαμιές.
Πίσω από τις καλαμιές
σ’ άνοιξα χέρια κι αγκαλιές,
κι ήσουν δικός μου ως το πρωί
αλλά με ξύπνησε η ζωή.
|
Píso apó tis kalamiés
írthes ston ípno mu echtés
ke me filuses sta malliá
ke ksanazusa ta paliá.
Na ’tan o pónos mia matiá
to dákri mia stalamatiá
na ’tan fteró o chorismós
na tone pári o potamós.
Tha ’tan alíthia ki i stigmés
píso apó tis kalamiés.
Píso apó tis kalamiés
s’ ániksa chéria ki agkaliés,
ki ísun dikós mu os to pri
allá me ksípnise i zoí.
|