Ξέρω γιατί ήμουν πάντα μόνος
πόσο πολύ πληγώνει μια γιορτή
ξέρω τι είναι ο άδειος δρόμος μες στο χιονιά
και να ‘ναι Κυριακή.
Γι’ αυτό τις τσέπες θα γεμίσω απόψε όνειρα
κι εσύ το άσπρο σου φουστάνι θα φορέσεις
και στην καρδιά μου που την βρήκες στα λασπόνερα
να δεις πως μέσα της για πάντα θα χωρέσεις.
Ξέρω γιατί ήμουν πάντα μόνος
πόσο πολύ πληγώνει η μοναξιά
ξέρω τι είναι άδειος δρόμος
μες στο βοριά χωρίς Πρωτομαγιά.
Γι’ αυτό τις τσέπες θα γεμίσω απόψε όνειρα
κι εσύ το άσπρο σου φουστάνι θα φορέσεις
και στην καρδιά μου που την βρήκες στα λασπόνερα
να δεις πως μέσα της για πάντα θα χωρέσεις.
|
Kséro giatí ímun pánta mónos
póso polí pligóni mia giortí
kséro ti ine o ádios drómos mes sto chioniá
ke na ‘ne Kiriakí.
Gi’ aftó tis tsépes tha gemíso apópse ónira
ki esí to áspro su fustáni tha forésis
ke stin kardiá mu pu tin vríkes sta laspónera
na dis pos mésa tis gia pánta tha chorésis.
Kséro giatí ímun pánta mónos
póso polí pligóni i monaksiá
kséro ti ine ádios drómos
mes sto voriá chorís Protomagiá.
Gi’ aftó tis tsépes tha gemíso apópse ónira
ki esí to áspro su fustáni tha forésis
ke stin kardiá mu pu tin vríkes sta laspónera
na dis pos mésa tis gia pánta tha chorésis.
|