Ποια είναι αυτή
ποια το σώμα μου βυθίζει στο σκοτάδι στη σιωπή
και πονώ για ένα χάδι και διψώ για το φιλί
Ποια είναι αυτή ποια τη μοίρα μου ορίζει
και κανείς δε μ’αγαπά
ό’τι αρχίζει τελειώνει και μ’αφήνει στα μισά
Και τι φταίει ζητάω την ευθύνη ποια έχει ρωτάω
Ποια είναι αυτή που είναι η σκέψη της σαν φυλακή
και παλεύω να βγω από εκεί μα ούτε βήμα η ζωή μου δεν κάνει
Ποια είναι αυτή που ό’τι αγγίζω το κάνει σιωπή
κι η αγάπη δεν έχει φωνή λες και βάλθηκε να με τρελάνει
Ποια είναι αυτή ποια τους δρόμους μου’χει κλείσει
δε πηγαίνει η ζωή και η καρδιά μου έχει σβήσει μεσ’του τέλους το γιατί
Ποια είναι αυτή που ότι θέλησα να ζήσω
μου το παίρνει μακριά μ’ένα αντίο μένω πίσω δίχως χάδι κι αγκαλιά
|
Pia ine aftí
pia to sóma mu vithízi sto skotádi sti siopí
ke ponó gia éna chádi ke dipsó gia to filí
Pia ine aftí pia ti mira mu orízi
ke kanis de m’agapá
ó’ti archízi telióni ke m’afíni sta misá
Ke ti ftei zitáo tin efthíni pia échi rotáo
Pia ine aftí pu ine i sképsi tis san filakí
ke palevo na vgo apó eki ma ute víma i zoí mu den káni
Pia ine aftí pu ó’ti angizo to káni siopí
ki i agápi den échi foní les ke válthike na me treláni
Pia ine aftí pia tus drómus mu’chi klisi
de pigeni i zoí ke i kardiá mu échi svísi mes’tu télus to giatí
Pia ine aftí pu óti thélisa na zíso
mu to perni makriá m’éna antío méno píso díchos chádi ki agkaliá
|