Πάλι ύπνος δε με πιάνει
μ’ έχει η σκέψη σου πεθάνει
πάλι στο άδειο σπίτι μόνος θα ξημερωθώ
Κι εσύ θέλεις να ξεχάσω
μ’ άλλο τρόπο ν’αντιδράσω
και μου λες αν δεν αλλάξω
πως θα τρελαθώ
Ποια εσύ που έχεις μάθει μονάχα να λες
που χωρίς να ‘χω φταίξει με καις
κι έχεις φύγει χωρίς ενοχές
Ποια εσύ που πατάς τόσους όρκους ζωής
που πεθαίνω κι αδιαφορείς
να τα λες όλα αυτά πώς μπορείς
Ποια εσύ
Σκέφτομαι τον έρωτά μας
τα χαμένα όνειρά μας
κι η πληγή ξαναματώνει
μέσα στη καρδιά
Κι εσύ όλα απλά τα βλέπεις
και για όλα λύση έχεις
λες κι οι δυο είχαμε ζήσει
μόνο μια βραδιά
Ποια εσύ που έχεις μάθει μονάχα να λες
που χωρίς να ’χω φταίξει με καις
κι έχεις φύγει χωρίς ενοχές
Ποια εσύ που πατάς τόσους όρκους ζωής
που πεθαίνω κι αδιαφορείς
να τα λες όλα αυτά πώς μπορείς
|
Páli ípnos de me piáni
m’ échi i sképsi su petháni
páli sto ádio spíti mónos tha ksimerothó
Ki esí thélis na ksecháso
m’ állo trópo n’antidráso
ke mu les an den allákso
pos tha trelathó
Pia esí pu échis máthi monácha na les
pu chorís na ‘cho fteksi me kes
ki échis fígi chorís enochés
Pia esí pu patás tósus órkus zoís
pu petheno ki adiaforis
na ta les óla aftá pós boris
Pia esí
Skéftome ton érotá mas
ta chaména ónirá mas
ki i pligí ksanamatóni
mésa sti kardiá
Ki esí óla aplá ta vlépis
ke gia óla lísi échis
les ki i dio ichame zísi
móno mia vradiá
Pia esí pu échis máthi monácha na les
pu chorís na ’cho fteksi me kes
ki échis fígi chorís enochés
Pia esí pu patás tósus órkus zoís
pu petheno ki adiaforis
na ta les óla aftá pós boris
|