Τώρα χαμηλώστε τα φώτα και διπλοκλειδώστε τη πόρτα
θέλω λίγο μόνος να μείνω και τον εαυτό μου να κρίνω
ίσως που σ’ αγάπησα ήτανε λάθος
αφού εσύ ζητούσες μονάχα το πάθος
Αυτά τα μάτια σου πως με ζαλίζουν
πίσω με γυρνάνε και μ’ αιχμαλωτίζουν
σαν υπνωτισμένος σε θέλω με πάθος
πάλι ξαναπέφτω στο ίδιο το λάθος
Ποια με καταράστηκε
στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι
ποια με καταράστηκε
ν’ αγαπάω να μην αγαπιέμαι
Όμως δε τα βάζω μαζί σου κάνε ότι θες στη ζωή σου
ούτε θα σε κατηγορήσω τίποτα δε θα σου ζητήσω
άσε να τα βάζω με τον εαυτό μου
ξέρω είναι όλο το λάθος δικό μου
Μ’ αυτά τα μάτια σου πώς με ζαλίζουν
πίσω με γυρνάνε και μ’ αιχμαλωτίζουν
σαν υπνωτισμένος σε θέλω με πάθος
πάλι ξαναπέφτω στο ίδιο το λάθος
Ποια με καταράστηκε
στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι
ποια με καταράστηκε
ν’ αγαπάω να μην αγαπιέμαι
|
Tóra chamilóste ta fóta ke diploklidóste ti pórta
thélo lígo mónos na mino ke ton eaftó mu na kríno
ísos pu s’ agápisa ítane láthos
afu esí zituses monácha to páthos
Aftá ta mátia su pos me zalízun
píso me girnáne ke m’ echmalotízun
san ipnotisménos se thélo me páthos
páli ksanapéfto sto ídio to láthos
Pia me katarástike
sti zoí mu étsi na tiranniéme
pia me katarástike
n’ agapáo na min agapiéme
Όmos de ta vázo mazí su káne óti thes sti zoí su
ute tha se katigoríso típota de tha su zitíso
áse na ta vázo me ton eaftó mu
kséro ine ólo to láthos dikó mu
M’ aftá ta mátia su pós me zalízun
píso me girnáne ke m’ echmalotízun
san ipnotisménos se thélo me páthos
páli ksanapéfto sto ídio to láthos
Pia me katarástike
sti zoí mu étsi na tiranniéme
pia me katarástike
n’ agapáo na min agapiéme
|