Μόνοι μας ξεμείναμε, εαυτέ μου,
έφυγε έτσι ξαφνικά, δικέ μου.
Λύσε μου όμως μια απορία,
έτσι μόνο για την ιστορία:
Πες μου ποια νομίζει πως είναι
που όσα έχω κάνει ξεχνάει,
σαν ένα χαρτί τσαλακώνει
την καρδιά μου και την πετάει.
Μόνοι μας ξεμείναμε, εαυτέ μου,
κι ας μην το περίμενα ποτέ μου.
Ένα πράγμα πρέπει να ρωτήσω,
γιατί δεν μπορώ να το εξηγήσω:
Πες μου ποια νομίζει πως είναι,
που όσα έχω κάνει ξεχνάει,
σαν ένα χαρτί τσαλακώνει
την καρδιά μου και την πετάει.
|
Móni mas kseminame, eafté mu,
éfige étsi ksafniká, diké mu.
Líse mu ómos mia aporía,
étsi móno gia tin istoría:
Pes mu pia nomízi pos ine
pu ósa écho káni ksechnái,
san éna chartí tsalakóni
tin kardiá mu ke tin petái.
Móni mas kseminame, eafté mu,
ki as min to perímena poté mu.
Έna prágma prépi na rotíso,
giatí den boró na to eksigíso:
Pes mu pia nomízi pos ine,
pu ósa écho káni ksechnái,
san éna chartí tsalakóni
tin kardiá mu ke tin petái.
|