|
Ποιος για σένα ποιος, ποιος όλα τα άφησε
και για σένα όλα, όλα τα παράτησε,
για να ‘μαι μέσα στην αγκαλιά σου
όλη η ζωή μου δικιά σου.
Ποιος για σένα ποιος, ποιος όλα τα άφησε
και για σένα όλα, όλα τα παράτησε,
για μια στιγμή, μια ματιά, ένα φιλί σου
μόνο να ‘μαι μαζί σου.
Σε με νοιάζει να ρισκάρω δε θέλω τίποτα να πάρω πίσω
για σένα πάλι θα γυρίσω ,
είναι αυτό το κάτι που έχεις μόνο εσύ
εσύ για μένα τέλως εσύ κι η αρχή.
Γιατί αν έπρεπε να αφήσω τα πάντα όλα πίσω
αρκεί για μια στιγμή αγκαλιά να σε κρατήσω,
αρκεί να είμαι πάντα εδώ να σε φιλώ
ξέρω ότι αυτό το επέλεξα εγώ.
Να σε αγαπάω, να σε προσέχω, πάντα δίπλα μου να σε έχω,
στα εύκολα, στα δύσκολα για σένανε να τρέχω
για σένα όλα τα κάνω δυστυχώς ή ευτυχώς,
πες μου ποιος θα το έκανε άλλος ποιος, ποιος.
Ποιος για σένα ποιος, ποιος όλα τα άφησε
και για σένα όλα, όλα τα παράτησε
για να ‘μαι μέσα στην αγκαλιά σου
όλη η ζωή μου δικιά σου.
Ποιος για σένα ποιος, ποιος όλα τα άφησε
και για σένα όλα, όλα τα παράτησε
για μια στιγμή, μια ματιά, ένα φιλί σου
μόνο να ‘μαι μαζί σου.
Πες μου αλήθεια ποιος άλλος θα έδινε τα πάντα
στον άσσο να μείνει και κύμματα σαράντα,
θα περνούσε αρκεί εσένα να φιλούσε
αρκεί στα μάτια του μόνο εσένα να κοιτούσε.
Αρκεί να ήτανε μαζί σου ψυχή και σώμα
σ” ότι για σένα μοιάζει γκρίζω να δίνει χρώμα
κι ακόμα αλλά τόσα, τόσα πολλά να δίνει
να άφηνε τα πάντα πίσω δίπλα σου να μείνει.
Να του φτάνει να σε βλέπει όμορφα να περνάς
να σε κάνει κάθε μέρα δυνατά να γελάς,
να σου δίνει ότι, ότι θελήσεις ακριβώς
πες μου ποιος θα το ‘κανε άλλος ποιος, ποιος.
|
Pios gia séna pios, pios óla ta áfise
ke gia séna óla, óla ta parátise,
gia na ‘me mésa stin agkaliá su
óli i zoí mu dikiá su.
Pios gia séna pios, pios óla ta áfise
ke gia séna óla, óla ta parátise,
gia mia stigmí, mia matiá, éna filí su
móno na ‘me mazí su.
Se me niázi na riskáro de thélo típota na páro píso
gia séna páli tha giríso ,
ine aftó to káti pu échis móno esí
esí gia ména télos esí ki i archí.
Giatí an éprepe na afíso ta pánta óla píso
arki gia mia stigmí agkaliá na se kratíso,
arki na ime pánta edó na se filó
kséro óti aftó to epéleksa egó.
Na se agapáo, na se prosécho, pánta dípla mu na se écho,
sta efkola, sta dískola gia sénane na trécho
gia séna óla ta káno distichós í eftichós,
pes mu pios tha to ékane állos pios, pios.
Pios gia séna pios, pios óla ta áfise
ke gia séna óla, óla ta parátise
gia na ‘me mésa stin agkaliá su
óli i zoí mu dikiá su.
Pios gia séna pios, pios óla ta áfise
ke gia séna óla, óla ta parátise
gia mia stigmí, mia matiá, éna filí su
móno na ‘me mazí su.
Pes mu alíthia pios állos tha édine ta pánta
ston ásso na mini ke kímmata saránta,
tha pernuse arki eséna na filuse
arki sta mátia tu móno eséna na kituse.
Arki na ítane mazí su psichí ke sóma
s” óti gia séna miázi gkrízo na díni chróma
ki akóma allá tósa, tósa pollá na díni
na áfine ta pánta píso dípla su na mini.
Na tu ftáni na se vlépi ómorfa na pernás
na se káni káthe méra dinatá na gelás,
na su díni óti, óti thelísis akrivós
pes mu pios tha to ‘kane állos pios, pios.
|
