Μια ζωή με μελανιές
απ’ του μυαλού μου τις στροφές και τις γωνίες
Με αναμνήσεις απ’ το χτες
στον τοίχο κάνω ζωγραφιές με κιμωλίες.
Κι όλο γελάω μαζί σου
που προσπαθείς, μα δεν μπορείς
να κάνεις τη ζωή μου ζωή σου
είναι νωρίς, πολύ νωρίς.
Μια ζωή αναβολές
από στρατό κι από δουλειές, μα δεν αλλάζω
Και μια μέρα σαν κι αυτή
ρίχνω μελάνι στο χαρτί και ησυχάζω.
Κι όλο γελάω μαζί σου
που προσπαθείς, μα δεν μπορείς
να κάνεις τη ζωή μου ζωή σου
είναι νωρίς, πολύ νωρίς.
|
Mia zoí me melaniés
ap’ tu mialu mu tis strofés ke tis goníes
Me anamnísis ap’ to chtes
ston ticho káno zografiés me kimolíes.
Ki ólo geláo mazí su
pu prospathis, ma den boris
na kánis ti zoí mu zoí su
ine norís, polí norís.
Mia zoí anavolés
apó strató ki apó duliés, ma den allázo
Ke mia méra san ki aftí
ríchno meláni sto chartí ke isicházo.
Ki ólo geláo mazí su
pu prospathis, ma den boris
na kánis ti zoí mu zoí su
ine norís, polí norís.
|