Της θλιβερής πολυχρωμίας σου είσαι θύμα και της στρωμένης σου ζωής ο κυνηγός στα δεκαοχτώ σου έλεγες πως είναι κρίμα μα στα πενήντα δεν υπάρχει λυτρωμός.
Μη λες η νύχτα είναι μακριά είσαι η νύχτα τόσο που την κουβάλησες καλά και τ’ άλλα πνίχτα.
Μη με ζαλίζεις μ’ άλλα σχέδια ωραία φεύγει ο καιρός κι έμεινα αγρίμι, τι τα θες απόψε λέω ν’ ακροβατήσουμε παρέα πάνω απ’ τα όνειρα και τις κρυφές ευχές.
Γλείφεις ένα σύστημα που δεν κατανοείς κι όλα αυτά που σου `ταξαν δεν πρόκειται να βρεις γιατί είσαι θύμα κι είναι κρίμα.
Έβαλες ενέχυρο όλη τη ζωή σου μα δε θα πάρεις τίποτα μα τίποτα μαζί σου είσαι θύμα κι είναι κρίμα.
|
Tis thliverís polichromías su ise thíma ke tis stroménis su zoís o kinigós sta dekaochtó su éleges pos ine kríma ma sta penínta den ipárchi litromós.
Mi les i níchta ine makriá ise i níchta tóso pu tin kuválises kalá ke t’ álla pníchta.
Mi me zalízis m’ álla schédia orea fevgi o kerós ki émina agrími, ti ta thes apópse léo n’ akrovatísume paréa páno ap’ ta ónira ke tis krifés efchés.
Glifis éna sístima pu den katanois ki óla aftá pu su `taksan den prókite na vris giatí ise thíma ki ine kríma.
Έvales enéchiro óli ti zoí su ma de tha páris típota ma típota mazí su ise thíma ki ine kríma.
|