Πόσο άλλαξε Μαρία η αγάπη σου
κι η δική μας η ζωή,
μ’ άλλα όνειρα ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου
κι άλλα βλέπεις το πρωί.
Τώρα βλέπω μ’ απορία
πόσο άλλαξες Μαρία, πόσο άλλαξες.
Πόσο άλλαξες Μαρία, με κοιτάς μ’ αδιαφορία
και δεν ξέρω την αιτία που σε χάνω τελικά,
πόσο άλλαξες Μαρία, την δική μας ιστορία,
την γκρεμίζεις μ’ ευκολία και πουλάς τα υλικά.
Κάπου βρίσκεσαι Μαρία, κάπου χάνεσαι
κι έτσι χάνομαι κι εγώ,
και το νιώθω σαν και πριν πως δε μ’ αισθάνεσαι
και μ’ αφήνεις να πονώ.
Τώρα βλέπω μ’ απορία
πόσο άλλαξες Μαρία, πόσο άλλαξες.
Πόσο άλλαξες Μαρία, με κοιτάς μ’ αδιαφορία
και δεν ξέρω την αιτία που σε χάνω τελικά,
πόσο άλλαξες Μαρία, την δική μας ιστορία,
την γκρεμίζεις μ’ ευκολία και πουλάς τα υλικά.
|
Póso állakse María i agápi su
ki i dikí mas i zoí,
m’ álla ónira ksaplónis sto kreváti su
ki álla vlépis to pri.
Tóra vlépo m’ aporía
póso állakses María, póso állakses.
Póso állakses María, me kitás m’ adiaforía
ke den kséro tin etía pu se cháno teliká,
póso állakses María, tin dikí mas istoría,
tin gkremízis m’ efkolía ke pulás ta iliká.
Kápu vrískese María, kápu chánese
ki étsi chánome ki egó,
ke to niótho san ke prin pos de m’ esthánese
ke m’ afínis na ponó.
Tóra vlépo m’ aporía
póso állakses María, póso állakses.
Póso állakses María, me kitás m’ adiaforía
ke den kséro tin etía pu se cháno teliká,
póso állakses María, tin dikí mas istoría,
tin gkremízis m’ efkolía ke pulás ta iliká.
|