|
Τη νύχτα που σε είδα
τα μάτια σου παγίδα
σε ερωτεύτηκα δε σκέφτηκα
πως ήσουνα μια πλάνη
μια όμορφη πλεκτάνη
άργησα λίγο…αλλά έμαθα
Πόσο μ’ αγαπάς
απόψε μου το έδειξες
Όνειρα σκορπάς
για λάθη μη μιλάς
Πόσο μ’ αγαπάς
απόψε μου το έδειξες
εύκολα ξεχνάς
μη λες ότι πονάς
Δεν είναι η αγάπη
μόνο φιλί και δάκρυ
μ’ αυτό ποτέ σου δε το ένιωσες
Δεν έμαθες να δίνεις
μονάχα να συγκρίνεις
όλα τα πήρες…μα δεν έδωσες
|
Ti níchta pu se ida
ta mátia su pagida
se eroteftika de skéftika
pos ísuna mia pláni
mia ómorfi plektáni
árgisa lígo…allá ématha
Póso m’ agapás
apópse mu to édikses
Όnira skorpás
gia láthi mi milás
Póso m’ agapás
apópse mu to édikses
efkola ksechnás
mi les óti ponás
Den ine i agápi
móno filí ke dákri
m’ aftó poté su de to énioses
Den émathes na dínis
monácha na sigkrínis
óla ta píres…ma den édoses
|
