Κάτω πέφτω δίχως τέλος
δίχως γυρισμό
κι αν χάνω όλα όσα έχω
εσένα σε κρατώ
Κάτω μένω σ’ένα κόσμο
που έφτιαξα εγώ
Θέλω να σπάσω τους καθρέφτες
και πίσω να σε βρω
Πόσο μοιάζουμε κι οι δυο
κατέβα λίγο να σε δω
πόσο μοιάζουμε κι οι δυο
πόσο μοιάζουμε κι οι δυο
κατέβα λίγο να σε δω
Όσο κρατάει ένα βλέμμα
κρατάει η ζωή
έλα και φίλα με στο τέρμα
και γίνε η αρχή
Πόσο μοιάζουμε κι οι δυο
κατέβα λίγο να σε δω
πόσο μοιάζουμε κι οι δυο
πόσο μοιάζουμε κι οι δυο
κατέβα λίγο να σε δω
|
Káto péfto díchos télos
díchos girismó
ki an cháno óla ósa écho
eséna se krató
Káto méno s’éna kósmo
pu éftiaksa egó
Thélo na spáso tus kathréftes
ke píso na se vro
Póso miázume ki i dio
katéva lígo na se do
póso miázume ki i dio
póso miázume ki i dio
katéva lígo na se do
Όso kratái éna vlémma
kratái i zoí
éla ke fíla me sto térma
ke gine i archí
Póso miázume ki i dio
katéva lígo na se do
póso miázume ki i dio
póso miázume ki i dio
katéva lígo na se do
|