|
Μια ματιά μονάχα μας έφτασε
κι ο καημός τη μάχη την έχασε,
το ‘νιωθα απόψε πως θα σε ξαναδώ,
χωρισμός και πόνος ξεχάστηκαν,
οι ψυχές ξανά αγκαλιάστηκαν,
φαίνεται της μοίρας πως ήτανε γραφτό.
Άραγε το ζω στ’ αλήθεια
ή παιχνίδια παίζει πάλι το μυαλό,
μήπως είναι παραμύθια
ή μ’ αγκάλιασαν δικά σου σ’ αγαπώ.
Γιατί μου έλειψες, πόσο μου έλειψες,
στη φυλακή σου με εγκατέλειψες.
Μακρινές ταξίδεψες θάλασσες,
πουθενά καρδιά μου δεν άραξες,
σε λιμάνια ξένα να δέσεις δεν μπορείς,
μια ευχή ας γίνει η αγάπη μας
να σβηστούν για πάντα τα λάθη μας,
κράτα μου το χέρι να μην ξαναχαθείς.
Άραγε το ζω στ’ αλήθεια
ή παιχνίδια παίζει πάλι το μυαλό,
μήπως είναι παραμύθια
ή μ’ αγκάλιασαν δικά σου σ’ αγαπώ.
Γιατί μου έλειψες, πόσο μου έλειψες,
στη φυλακή σου με εγκατέλειψες.
|
Mia matiá monácha mas éftase
ki o kaimós ti máchi tin échase,
to ‘niotha apópse pos tha se ksanadó,
chorismós ke pónos ksechástikan,
i psichés ksaná agkaliástikan,
fenete tis miras pos ítane graftó.
Άrage to zo st’ alíthia
í pechnídia pezi páli to mialó,
mípos ine paramíthia
í m’ agkáliasan diká su s’ agapó.
Giatí mu élipses, póso mu élipses,
sti filakí su me egkatélipses.
Makrinés taksídepses thálasses,
puthená kardiá mu den árakses,
se limánia kséna na désis den boris,
mia efchí as gini i agápi mas
na svistun gia pánta ta láthi mas,
kráta mu to chéri na min ksanachathis.
Άrage to zo st’ alíthia
í pechnídia pezi páli to mialó,
mípos ine paramíthia
í m’ agkáliasan diká su s’ agapó.
Giatí mu élipses, póso mu élipses,
sti filakí su me egkatélipses.
|
