Ξημέρωσε άλλη μία νύχτα μακριά σου
ξημέρωσε μα εσύ δεν είσαι πια εδώ
το χρόνο να μετράω, το δρόμο να κοιτάω
ποια νύχτα σ’ έχει κλέψει να σε ξαναβρώ
Πόσο σ’ αγαπώ στιγμή δεν έπαψα να σε θυμάμαι
και τις νύχτες δεν κοιμάμαι, τώρα πια δε ζω
Πόσο σ’ αγαπώ ποτέ δε βγήκες από την καρδιά μου
ούτε απ’τα όνειρά μου, πάντα είσαι εδώ
Γελάστηκα που είχα πει θα σε ξεχάσω
γελάστηκα ότι τη δύναμη θα βρω
μα ακόμα σε θυμάμαι μου λείπεις και φοβάμαι
οι νύχτες με σκοτώνουν και πού να κρατηθώ
Πόσο σ’ αγαπώ στιγμή δεν έπαψα να σε θυμάμαι
και τις νύχτες δεν κοιμάμαι, τώρα πια δε ζω
Πόσο σ’ αγαπώ ποτέ δε βγήκες από την καρδιά μου
ούτε απ’τα όνειρά μου, πάντα είσαι εδώ
|
Ksimérose álli mía níchta makriá su
ksimérose ma esí den ise pia edó
to chróno na metráo, to drómo na kitáo
pia níchta s’ échi klépsi na se ksanavró
Póso s’ agapó stigmí den épapsa na se thimáme
ke tis níchtes den kimáme, tóra pia de zo
Póso s’ agapó poté de vgíkes apó tin kardiá mu
ute ap’ta ónirá mu, pánta ise edó
Gelástika pu icha pi tha se ksecháso
gelástika óti ti dínami tha vro
ma akóma se thimáme mu lipis ke fováme
i níchtes me skotónun ke pu na kratithó
Póso s’ agapó stigmí den épapsa na se thimáme
ke tis níchtes den kimáme, tóra pia de zo
Póso s’ agapó poté de vgíkes apó tin kardiá mu
ute ap’ta ónirá mu, pánta ise edó
|