|
Έλα πάλι απόψε φίλησέ με
μες στα δυο σου χέρια κράτησέ με
μόνο λόγια αγάπης τώρα
πες μου μέχρι το πρωί
Αύριο θα φύγεις συλλογιέμαι
γέρνω στο πλευρό σου και ξεχνιέμαι
φτάνει μόνο απόψε
που ‘μαστε μαζί
Πόσο σ’ αγαπώ
γι’ αυτή τη νύχτα μόνο ζω
όνειρο πικρό
γιατί σαν φύγεις θα χαθώ
Πόσο σ’ αγαπώ
σαν το θεό μου σ’ αγαπώ
είσαι η πρώτη μου αγάπη
πώς αλλιώς να στο πω
Είσαι η πρώτη μου αγάπη
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Μες στα παραμύθια σε ζητούσα
τη μορφή σου χρόνια καρτερούσα
κι ήρθες κάποια μέρα
κι όλα αλλάξαν, γίνανε γιορτή
Τώρα το ρολόι με ζηλεύει
και μια τέτοια αγάπη κοροϊδεύει
ξέρει πως θα φύγεις
πριν μας βρει η αυγή
|
Έla páli apópse fílisé me
mes sta dio su chéria krátisé me
móno lógia agápis tóra
pes mu méchri to pri
Avrio tha fígis sillogiéme
gérno sto plevró su ke ksechniéme
ftáni móno apópse
pu ‘maste mazí
Póso s’ agapó
gi’ aftí ti níchta móno zo
óniro pikró
giatí san fígis tha chathó
Póso s’ agapó
san to theó mu s’ agapó
ise i próti mu agápi
pós alliós na sto po
Ise i próti mu agápi
s’ agapó, s’ agapó
Mes sta paramíthia se zitusa
ti morfí su chrónia karterusa
ki írthes kápia méra
ki óla alláksan, ginane giortí
Tóra to rolói me zilevi
ke mia tétia agápi koroidevi
kséri pos tha fígis
prin mas vri i avgí
|
