|
Καραβανάκι ξεκινά
απ’ τους παλιούς μπαξέδες
κι απ’ τα σοκάκια που περνά
τρίζουν οι μεντεσέδες.
Στο μπαλκόνι, το μαύρο μαντήλι, βγάζει η Εμινέ,
τραγουδώντας, με πίκρα στα χείλη, έναν αμανέ.
Πόσο σ’ αγαπώ, Λευτέρη, η καρδιά μου το ξέρει,
πόσο σ’ αγαπώ, Λευτέρη,
της καρδιάς μου μαχαίρι και της Σμύρνης αστέρι,
Λευτεράκη μου,
της καρδιάς μου λουλούδι και της Σμύρνης τραγούδι,
αχ, μεράκι μου.
Τραβάνε μέσα στη βραδιά,
μπροστά, ο Γιουσούφ αράπης,
τ’ αγόρια, κρύβουν, στην καρδιά,
το δάκρυ της αγάπης.
Στο μπαλκόνι, το μαύρο μαντήλι, βγάζει η Εμινέ,
τραγουδώντας, με πίκρα στα χείλη, έναν αμανέ.
Πόσο σ’ αγαπώ, Λευτέρη, η καρδιά μου το ξέρει,
πόσο σ’ αγαπώ, Λευτέρη,
της καρδιάς μου μαχαίρι και της Σμύρνης αστέρι,
Λευτεράκη μου,
της καρδιάς μου λουλούδι και της Σμύρνης τραγούδι,
αχ, μεράκι μου.
|
Karavanáki ksekiná
ap’ tus palius baksédes
ki ap’ ta sokákia pu perná
trízun i mentesédes.
Sto balkóni, to mavro mantíli, vgázi i Eminé,
tragudóntas, me píkra sta chili, énan amané.
Póso s’ agapó, Leftéri, i kardiá mu to kséri,
póso s’ agapó, Leftéri,
tis kardiás mu macheri ke tis Smírnis astéri,
Lefteráki mu,
tis kardiás mu luludi ke tis Smírnis tragudi,
ach, meráki mu.
Traváne mésa sti vradiá,
brostá, o Giusuf arápis,
t’ agória, krívun, stin kardiá,
to dákri tis agápis.
Sto balkóni, to mavro mantíli, vgázi i Eminé,
tragudóntas, me píkra sta chili, énan amané.
Póso s’ agapó, Leftéri, i kardiá mu to kséri,
póso s’ agapó, Leftéri,
tis kardiás mu macheri ke tis Smírnis astéri,
Lefteráki mu,
tis kardiás mu luludi ke tis Smírnis tragudi,
ach, meráki mu.
|
