Είναι πολλά κι είναι δεμένα
μ’ ένα γιατί γύρω από σένα.
Θέλω να κόψω, μα οι σπάγγοι
έχουν πετρώσει απ’ την ανάγκη.
Τι περιμένεις και δεν έρχεσαι;
Έστειλα αγγέλους να σου θυμίζουν να με σκέφτεσαι.
Τι περιμένεις και δεν έρχεσαι;
Πότε επιτέλους, πότε επιτέλους;
Έχω ζωή που δε μου βγαίνει,
σαν αστραπή φυλακισμένη.
Μα της ελπίδας το μολύβι
όλα για σένα μου τα κρύβει.
Τι περιμένεις και δεν έρχεσαι;
Έστειλα αγγέλους να σου θυμίζουν να με σκέφτεσαι.
Τι περιμένεις και δεν έρχεσαι;
Πότε επιτέλους, πότε επιτέλους;
|
Ine pollá ki ine deména
m’ éna giatí giro apó séna.
Thélo na kópso, ma i spángi
échun petrósi ap’ tin anágki.
Ti periménis ke den érchese;
Έstila angélus na su thimízun na me skéftese.
Ti periménis ke den érchese;
Póte epitélus, póte epitélus;
Έcho zoí pu de mu vgeni,
san astrapí filakisméni.
Ma tis elpídas to molívi
óla gia séna mu ta krívi.
Ti periménis ke den érchese;
Έstila angélus na su thimízun na me skéftese.
Ti periménis ke den érchese;
Póte epitélus, póte epitélus;
|