Ακούς; δε σ’ αγαπώ
Στο δρόμο αν ποτέ με δεις
Προσπέρνα με
Σε θέλω κι οι νύχτες αξημέρωτες
Που με φτάσανε οι έρωτες
Και τι να πω
Και τρίζουν οι πόρτες στα δωμάτια
Και γελάς και κλαίω μάταια
Και τι να πω
Ακούς; δε σ’ αγαπώ
Τραγούδι βγάζεις κάτασπρο
Και πένθιμο
Τα πλήκτρα του πιάνου θα μπορούσανε
Κάπως να σε τιμωρούσανε
Και τι να πω
Σε θέλω και γίνεται αφόρητο
Συγχωρώ και τ’ ασυγχώρητο
Και τι να πω
Ακούς; δε σ’ αγαπώ
Βρεγμένα τα μαλλιά σου στάζουν
Πνίγομαι
Στο δρόμο φωνές κανείς δεν έρχεται
Να σε θέλω δεν αντέχεται
Και τι να πω
Και φόβος και νύχτες αξημέρωτες
Που με φτάσανε οι έρωτες
Και τι να πω
Ακούς;
Δε σ’ αγαπώ .
|
Akus; de s’ agapó
Sto drómo an poté me dis
Prospérna me
Se thélo ki i níchtes aksimérotes
Pu me ftásane i érotes
Ke ti na po
Ke trízun i pórtes sta domátia
Ke gelás ke kleo mátea
Ke ti na po
Akus; de s’ agapó
Tragudi vgázis kátaspro
Ke pénthimo
Ta plíktra tu piánu tha borusane
Kápos na se timorusane
Ke ti na po
Se thélo ke ginete afórito
Sigchoró ke t’ asigchórito
Ke ti na po
Akus; de s’ agapó
Oregména ta malliá su stázun
Pnígome
Sto drómo fonés kanis den érchete
Na se thélo den antéchete
Ke ti na po
Ke fóvos ke níchtes aksimérotes
Pu me ftásane i érotes
Ke ti na po
Akus;
De s’ agapó .
|