Φτάνει πια και τέρμα ως εδώ
Άλλαξα για πάρτη σου σκοπό
Μ’ έχεις εξοργίσει
κι έχω αποφασίσει
Δυο κουβέντες μόνο να σου πω
Πού το πας; γιατί δε μιλάς;
Πού το πας; φεύγεις, γυρνάς
Πού το πας; τι θες τι ζητάς;
Πού το πας;
Νόμισες πως θα ‘πεφτα κι εγώ
μες στης μοναξιάς σου το κενό
Ε, και που να πάρει
κάτι σε κομπλάρει
να μ’ ακούς να σου το τραγουδώ
Πού το πας;
Όσο κι αν δεν ξέρεις τι ζητάς
κόντρα για την κόντρα μη μου πας
τίμιο παιχνίδι
πριν την κάνω φίδι
κι έρθει κι η σειρά σου να ρωτάς:
Που το πας;
|
Ftáni pia ke térma os edó
Άllaksa gia párti su skopó
M’ échis eksorgisi
ki écho apofasísi
Dio kuvéntes móno na su po
Pu to pas; giatí de milás;
Pu to pas; fevgis, girnás
Pu to pas; ti thes ti zitás;
Pu to pas;
Nómises pos tha ‘pefta ki egó
mes stis monaksiás su to kenó
E, ke pu na pári
káti se koblári
na m’ akus na su to tragudó
Pu to pas;
Όso ki an den kséris ti zitás
kóntra gia tin kóntra mi mu pas
tímio pechnídi
prin tin káno fídi
ki érthi ki i sirá su na rotás:
Pu to pas;
|