Στο σπίτι της λύπης
κρεβάτια και βάζα,
λουλούδια και κάδρα γυμνά…
Παντού ερημιά…
Τον είδα και ήταν
με χέρια λυμένα…
Τσιγάρο που λάμπει ξανά…
Παντού ερημιά…
Τον είδα και ήταν
μια λάμψη στη δύση,
αέρας και σκόνη παλιά…
Παντού ερημιά…
Εκείνος που είδες,
αυτός που περνάει,
αυτός που βαδίζει αργά
σα να `ναι σκιά…
Τον είδες και ήταν
με χέρια λυμένα…
Τσιγάρο που λάμπει ξανά…
Παντού ερημιά…
Τον είδες και ήταν
μια λάμψη στη δύση,
αέρας και σκόνη παλιά…
Παντού ερημιά…
|
Sto spíti tis lípis
krevátia ke váza,
luludia ke kádra gimná…
Pantu erimiá…
Ton ida ke ítan
me chéria liména…
Tsigáro pu lábi ksaná…
Pantu erimiá…
Ton ida ke ítan
mia lámpsi sti dísi,
aéras ke skóni paliá…
Pantu erimiá…
Ekinos pu ides,
aftós pu pernái,
aftós pu vadízi argá
sa na `ne skiá…
Ton ides ke ítan
me chéria liména…
Tsigáro pu lábi ksaná…
Pantu erimiá…
Ton ides ke ítan
mia lámpsi sti dísi,
aéras ke skóni paliá…
Pantu erimiá…
|