|
Άλλαξαν τα πράγματα πια όλα είναι αλλιώς
έπαψα να σε θυμάμαι πέρασε καιρός
διάλεξες τον δρόμο σου
έμαθα πια μόνος μου κι έχω συνηθίσει λίγο και στη μοναξιά
Κάθε μέρα που ‘ρχεται η στιγμή
πάει η σκέψη μου εκεί
κι η στιγμή αυτή θα διαγραφεί
όταν πάψει η ζωή,
η ζωή που χτίσαμε μαζί κι ας μην εκτίμησες εσύ πολύ
Γιατί το μετανιώνεις τώρα πες, που ήξερες πως άνοιγες πληγές
κάθε φορά που έλεγες δε θες, εσύ κι ας με πλήγωνες
δε σ’ ένοιαζε τι πέρναγα και ας με έβλεπες
στις στεναχώριες μου δεν ήσουνα εκεί
που πόναγε η καρδιά μου δεν την λυπόσουνα πως θέλεις να το κάνει αυτή
Τώρα πέρασε πολύς καιρός
άλλαξα πια δυστυχώς
όλα είναι διαφορετικά και ζωής μαθήματα
Δεν πειράζει ξέχασέ τα πια
και κοίτα να θυμάσαι τα καλά
Γιατί το μετανιώνεις τώρα πες, που ήξερες πως άνοιγες πληγές
κάθε φορά που έλεγες δε θες, εσύ κι ας με πλήγωνες
δε σ’ ένοιαζε τι πέρναγα και ας με έβλεπες
στις στεναχώριες μου δεν ήσουνα εκεί
που πόναγε η καρδιά μου δεν την λυπόσουνα πως θέλεις να το κάνει αυτή
|
Άllaksan ta prágmata pia óla ine alliós
épapsa na se thimáme pérase kerós
diálekses ton drómo su
ématha pia mónos mu ki écho sinithísi lígo ke sti monaksiá
Káthe méra pu ‘rchete i stigmí
pái i sképsi mu eki
ki i stigmí aftí tha diagrafi
ótan pápsi i zoí,
i zoí pu chtísame mazí ki as min ektímises esí polí
Giatí to metaniónis tóra pes, pu íkseres pos ániges pligés
káthe forá pu éleges de thes, esí ki as me plígones
de s’ éniaze ti pérnaga ke as me évlepes
stis stenachóries mu den ísuna eki
pu pónage i kardiá mu den tin lipósuna pos thélis na to káni aftí
Tóra pérase polís kerós
állaksa pia distichós
óla ine diaforetiká ke zoís mathímata
Den pirázi kséchasé ta pia
ke kita na thimáse ta kalá
Giatí to metaniónis tóra pes, pu íkseres pos ániges pligés
káthe forá pu éleges de thes, esí ki as me plígones
de s’ éniaze ti pérnaga ke as me évlepes
stis stenachóries mu den ísuna eki
pu pónage i kardiá mu den tin lipósuna pos thélis na to káni aftí
|
