|
Ψέμα κι εσύ
στο δρόμο μου ξανά
Ψέμα κι εσύ
που ακόμα τ’ αγαπάω
Πυρκαγιά χρυσή
στο αίμα που γυρνά
και τ’ αρπάζει όλα
κι άδικα σκορπάω
Μια καρδιά μισή
που ακόμα τριγυρνά
σ’ αδειανό νησί
κι αλίμονο δεν ξέρει
Στην καρδιά σου αν ζει
το ίδιο πουθενά
Πουθενά μαζί
Κι αυτό το καλοκαίρι
δεν περνά
Ψέμα κι απόψε
Ψέμα βαμμένο
Κι αυτό το σπίτι
που όλα τα θυμάται
Τις φωνές, τα λόγια,
τον ήχο απ’ τα κλειδιά
Το παραμύθι που λέει
για να κοιμάται
Μια καρδιά μισή
που ακόμα τριγυρνά
σ’ αδειανό νησί
κι αλίμονο δεν ξέρει
Στην καρδιά σου αν ζει
το ίδιο πουθενά
Πουθενά μαζί
Κι αυτό το καλοκαίρι
δεν περνά
|
Pséma ki esí
sto drómo mu ksaná
Pséma ki esí
pu akóma t’ agapáo
Pirkagiá chrisí
sto ema pu girná
ke t’ arpázi óla
ki ádika skorpáo
Mia kardiá misí
pu akóma trigirná
s’ adianó nisí
ki alímono den kséri
Stin kardiá su an zi
to ídio puthená
Puthená mazí
Ki aftó to kalokeri
den perná
Pséma ki apópse
Pséma vamméno
Ki aftó to spíti
pu óla ta thimáte
Tis fonés, ta lógia,
ton ícho ap’ ta klidiá
To paramíthi pu léi
gia na kimáte
Mia kardiá misí
pu akóma trigirná
s’ adianó nisí
ki alímono den kséri
Stin kardiá su an zi
to ídio puthená
Puthená mazí
Ki aftó to kalokeri
den perná
|
