Πως το αντέχεις να μιλάς για χωρισμό
για μένα θα ‘ταν η συντέλεια του κόσμου.
Κι όσο κι αν έχω πληγωμένο εγωισμό
για να μη φύγω μια ευκαιρία ακόμη δώσ’ μου.
Πως να φύγω, που να πάω
όλοι οι δρόμοι είναι κλεισμένοι
και μια ολόκληρη οικουμένη
μες στα μάτια σου κοιτάω.
Πως να φύγω, που να πάω
η ζωή μου είναι κοντά σου
αν χωρίσουμε φαντάσου
θα χαθεί ότι αγαπάω.
Μόνο κοντά σου η ζωή μου έχει σκοπό
μόνο κοντά σου νιώθω δύναμη να έχω.
Είσαι για μένα ότι στον κόσμο αγαπώ
γι’ αυτό μακριά σου για να φύγω δεν αντέχω.
Πως να φύγω, που να πάω
όλοι οι δρόμοι είναι κλεισμένοι
και μια ολόκληρη οικουμένη
μες στα μάτια σου κοιτάω.
Πως να φύγω, που να πάω
η ζωή μου είναι κοντά σου
αν χωρίσουμε φαντάσου
θα χαθεί ότι αγαπάω.
|
Pos to antéchis na milás gia chorismó
gia ména tha ‘tan i sintélia tu kósmu.
Ki óso ki an écho pligoméno egismó
gia na mi fígo mia efkería akómi dós’ mu.
Pos na fígo, pu na páo
óli i drómi ine klisméni
ke mia olókliri ikuméni
mes sta mátia su kitáo.
Pos na fígo, pu na páo
i zoí mu ine kontá su
an chorísume fantásu
tha chathi óti agapáo.
Móno kontá su i zoí mu échi skopó
móno kontá su niótho dínami na écho.
Ise gia ména óti ston kósmo agapó
gi’ aftó makriá su gia na fígo den antécho.
Pos na fígo, pu na páo
óli i drómi ine klisméni
ke mia olókliri ikuméni
mes sta mátia su kitáo.
Pos na fígo, pu na páo
i zoí mu ine kontá su
an chorísume fantásu
tha chathi óti agapáo.
|