Πως να σε ξεχάσω, πες μου πως
είσαι παράπονο καημός, βροχή στο βλέμμα μου.
Πως να σε ξεχάσω, πες μου πως
είσαι το αίμα που κυλά μέσα στη φλέβα μου.
Πως να γίνουν χθες αυτά που ζήσαμε
πως όλα αυτά που αγαπήσαμε,
απόψε μες στο δρόμο να πετάξουμε
χωρίς να κλάψουμε, για πες μου πως.
Πως να φύγω τώρα, πες μου πως
γκρίζος βαρύς ο ουρανός χωρίς εσένανε.
Πως να μείνω μόνος, πες μου πως
θα ‘ναι ο κόσμος αδειανός χωρίς εσένανε.
Πως να γίνουν χθες αυτά που ζήσαμε
πως όλα αυτά που αγαπήσαμε,
απόψε μες στο δρόμο να πετάξουμε
χωρίς να κλάψουμε, για πες μου πως.
|
Pos na se ksecháso, pes mu pos
ise parápono kaimós, vrochí sto vlémma mu.
Pos na se ksecháso, pes mu pos
ise to ema pu kilá mésa sti fléva mu.
Pos na ginun chthes aftá pu zísame
pos óla aftá pu agapísame,
apópse mes sto drómo na petáksume
chorís na klápsume, gia pes mu pos.
Pos na fígo tóra, pes mu pos
gkrízos varís o uranós chorís esénane.
Pos na mino mónos, pes mu pos
tha ‘ne o kósmos adianós chorís esénane.
Pos na ginun chthes aftá pu zísame
pos óla aftá pu agapísame,
apópse mes sto drómo na petáksume
chorís na klápsume, gia pes mu pos.
|